Συνέντευξη με την εξαιρετική Γεωργία Νταγάκη! Γνωρίζουμε ότι όταν ξεκίνησες ήσουν μικρή σε ηλικία. Πώς ήταν λοιπόν το ξεκίνημα για μια νέα κοπέλα; Ναι, η πρώτη μου εμφάνιση με επαγγελματικό ύφος ήταν στα 16 μου χρόνια. Ήταν σε ένα κρητικό πάλκο στην Αθήνα. Τώρα, από συναισθήματα δεν θυμάμαι πολλά, σίγουρα όμως είχα πολύ άγχος. Και πώς συνέχισες από κει και ύστερα; Όπως σου είπα ξεκίνησα στα 16 παίζοντας σε εκείνο το μαγαζί, μιας και παράλληλα ήμουν ακόμα στο Λύκειο. Στη συνέχεια έφτιαξα ένα δικό μου σχήμα, συνεργάστηκα με κάποιους κρητικούς καλλιτέχνες και σιγά σιγά το ένα έφερε το άλλο και έκανα και κάποιες άλλες συνεργασίες σε μεγάλο χώρο,όπως με τον Ορφέα Περίδη, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και με άλλους πολλούς στη συνέχεια. Ουσιαστικές συνεργασίες, η οποίες σιγά σιγά με έφεραν εδώ. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ να κάνω επάγγελμα την μουσική και αν το ήξερα απ’ την αρχή πόσο δύσκολο είναι, πίστεψέ με θα το είχα αποφύγει (γέλια). Κι όμως, όπως λέγεται είναι το ιδανικό να καταφέρει κάποιος να κάνει την «αγάπη» του επάγγελμα… Είναι ιδανικό, αλλά μέχρι να το καταφέρεις και φυσικά αν το καταφέρεις και να βιοπορίζεσαι χωρίς πολλά πράγματα και υλικά αγαθά, αλλά να μπορείς να βιοπορίζεσαι και να έχεις μια ισορροπία στη ζωή σου, είναι πάρα πολύ δύσκολο να το καταφέρεις. Για πες μας όμως, τί όνειρα είχες όταν ξεκίνησες την πορεία σου στο χώρο του ελληνικού πένταγράμμου; Ποια απ’ αυτά πραγματοποιήθηκαν και ποια όχι; Καταρχάς ήθελα να γνωρίσω κόσμο απ’ το «χώρο» και ούτε καν έβαζα στο μυαλό μου τη συνεργασία. Ήθελα απλά να γνωρίσω ανθρώπους που θαύμαζα, που μ’ άρεσαν τα τραγούδια τους, που τους άκουγα από πάρα πολύ μικρή ηλικία και αυτό πιστεύω το κατάφερα, το κατάφερα και μάλιστα συνεργάστηκα και με αυτούς τους ανθρώπους! Για μένα αυτό ήταν «δώρο Θεού». Όνειρα να κατακτήσω πράγματα, να κυνηγήσω δεν είχα. Ήθελα απλά να τραγουδήσω , να βρίσκομαι με κόσμο, να απολαμβάνει αυτό που κάνω και εγώ να παίρνω πράγματα απ’ αυτό. Τελείως απλά…! Και απ’ αυτά που δεν πραγματοποιήθηκαν; (Γέλια) Ευελπιστώ να γίνουν στο μέλλον (γέλια). Όπως μας είπες, έχεις συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες. Όπως γνωρίζουμε όμως έχεις συνεργαστεί και με 2 ξένους, με τον Eric Burdon και με τον Goran Bregovic! Πώς προέκυψαν οι 2 αυτές συνεργασίας και ποια η εμπειρία που αποκόμισες; Με τοn Eric Burdon γνωριστήκαμε πριν 5 χρόνια περίπου, ο οποίος με άκουσε να παίζω λύρα και μου ζήτησε να πάω στη Γερμανία και να ηχογραφήσουμε τη λύρα για ένα δίσκο του. Από εκεί ξεκίνησε η σχέση μας και στη συνέχεια πέρυσι το καλοκαίρι μου έκανε την πρόταση να συμμετέχω στο Ευρωπαϊκό tour που θα έκανε. Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία και παντού λέω πως είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και πραγματικά πρότυπο. Με τον Bregovic τώρα, νομίζω πριν 2 καλοκαίρια ήταν και με την μπάντα μου ανοίξαμε τις συναυλίες του στην Ελλάδα σας συγκρότημα support. Απ αυτό δεν θα ξεχάσω την συναυλία που δώσαμε στα Καλάβρυτα και είχε 3.500 κόσμο! Είναι ένας πολύ καλός performer και είναι εξαιρετικός σε αυτό που κάνει. Για πες μας τώρα λίγο και για την πορεία σου στο χώρο της δισκογραφίας.. Ήταν πριν 6 περίπου χρόνια όταν έβγαλα ένα κρητικό δίσκο από μια κρητική εταιρεία ο οποίος είναι παραδοσιακός με κάποια μοντέρνα στοιχεία ήχου και πέρυσι το Μάιο κυκλοφόρησε μια δουλεία για το εξωτερικό και έγινε διανομή σε 28 χώρες από μια γερμανική εταιρεία σε παραγωγή του Νίκου Ζούδιαρη και μαζί με 4 δικά του κομμάτια και κομμάτια άλλων συνθετών Και ο δίσκος λέγεται…; Ο δίσκος έχει δυο τίτλους (γέλια). Ναι είναι απίστευτο αλλά ο δίσκος έχει δυο τίτλους, έναν που του έδωσε η εταιρεία και έναν και έναν που του δώσαμε ο Νίκος ο Ζούδιαρης και εγώ! Ο δικός μας τίτλος ήταν ασκαρδαμυκτί (που σημαίνει κοιτάω ευθεία στα μάτια) και ο τίτλος που έδωσε η εταιρεία είναι Secret Love. Είσαι γέννημα – θρέμμα Αθηναία, σωστά; Αλλά η καταγωγή σου είναι από την Κρήτη. Πως τόσο μεγάλη αγάπη για την Κρήτη η οποία διαφαίνεται και μέσω των κομματιών σου; Είναι αυτό που λένε, αν δεν είσαι κοντά σε αυτό που αγαπάς σου λείπει περισσότερο και το ποθείς περισσότερο, έχεις μια έλξη! Εγώ ζήτησα από πολύ μικρή ηλικία να μάθω λύρα, αγαπούσα πάρα πολύ την Κρητική παράδοση μιας και είχα μεγαλώσει με αυτά τα τραγούδια. Όλα τα ακούσματά μου ήταν παραδοσιακή μουσική. Κι όμως στα τραγούδια σου έδωσες μια δικιά σου ξεχωριστή «νότα», μια νότα αλλαγής, κάτι το σύγχρονο κάτι το πρωτότυπο.. Αυτός ήταν ο στόχος μου, ακριβώς αυτό. Να βάλω τη δική μου ταυτότητα μέσα σε αυτό που κάνω για να μπορώ κι εγώ να εκφραστώ μέσα από αυτό. Γιατί αν είμαι ένας απλός εκτελεστής μουσικών έργων δεν μου δίνει κάτι, δεν παίρνω κάτι παραπάνω από αυτό. Κι ακόμα δεν το έχω καταφέρει 100%, δημιουρ΄γω μέρα με τη μέρα τον ήχο μου. Με τις εμπειρίες που έχω, με της συνεργασίες που κάνω, με τα τραγούδια που επιλέγω προσπαθώ να δημιουργήσω τη δική μου ταυτότητα. Ούτως η άλλως αν δεν το έχεις αυτό δεν μπορείς να κάνεις το «κάτι παραπάνω». Το οποίο όπως φαίνεται και μέχρι τώρα πορεία σου το έχεις πετύχει και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο! Σε ευχαριστώ. Προσπαθώ να καταφέρω πράγματα μέρα με τη μέρα όσο αφορά το μουσικό κομμάτι. Αν αυτό γίνεται πραγματικότητα και σε live αλλά και «χειροπιαστό» σε κάποια δισκογραφία, για μένα είναι «Δώρο Θεού»! Ποια είναι η γνώμη σου για την σημερινή ελληνική μουσική σκηνή και για το κοινό της; Εντάξει, εγώ είμαι πάρα πολύ αισιόδοξη γιατί υπάρχουν πολλά νέα σχήματα και groups. Πολλοί καλοί και νέα παιδιά τα οποία δυστυχώς μένουν στην αφάνεια, γιατί όπως κι εσυ ξέρεις προβάλλεται αυτό που πουλάει, οπότε κανείς δεν υποστηρίζει κάτι νέο το οποίο δημιουργείται, ίσα ίσα το «τρώνε» κιόλας. Οπότε, εγώ προτείνω να το ψάξουμε όλοι λίγο περισσότερο, να βοηθήσουμε τα νέα παιδιά, τους νέους καλλιτέχνες με τον τρόπο που μπορούμε, προσωπικά απ’ τη μεριά μου είμαι διατεθειμένη να το κάνω και νομίζω ότι το κάνω όσο μπορώ. Τώρα από ‘κει και πέρα ας ψάξουμε όλοι γιατί υπάρχει πολύ χρυσό πράγμα από πίσω…! Και η γνώμη σου για τον κατά ονομασία «έντεχνο» χώρο και τον κόσμο που τον ακολουθεί; Βλέπω ότι ο κόσμο στηρίζει αρκετά αυτό το χώρο, το βλέπουμε άλλωστε και απ’ την προσέλευσή του στις μουσικές σκηνές. Γενικότερα υπάρχει καινούργιο πράγμα και πρέπει να φανεί λίγο περισσότερο, να δοθεί μια ευκαιρία στους νέους ανθρώπους, αυτό ακριβώς που είπα και πριν. Πιστεύεις ότι με τη σημερινή κοινωνική κατάσταση, με όλα αυτά που ακούμε, βλέπουμε και διαβάζουμε καθημερινά θα υπάρξει μια παραπάνω ώθηση προς αυτούς τους καλλιτέχνες του «χώρου» που δείχνουν κάτι το καινούργιο, κάτι φρέσκο όπως εσύ ; Θέλω να πιστεύω πως ναι. Δηλαδή θα γίνει ένα πολύ καλό ξεκαθάρισμα με όλο αυτό και θα μείνει αυτό που πραγματικά αξίζει. Ο κόσμος είναι αυτός που θα το υποστηρίξει και δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα πια. Δισκογραφικά βέβαια είναι ένα άλλο πρόβλημα… Για πες μας τώρα. Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο για τη συνέχεια…; Ετοιμάζουμε εδώ και πάρα πολύ καιρό το πρώτο ουσιαστικά προσωπικό μου δίσκο. Δηλαδή τι εννοώ με αυτό, εννοώ δηλαδή δικό μου ανέκδοτο υλικό το οποίο έχει γραφτεί για μένα. Είναι πολύ σημαντικό να δώσεις μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα στο κόσμο και να δεις και εσύ μέσα απ’ αυτό τι γίνεται. Θα είναι ένας δίσκος ο οποίος θα κυκλοφορήσει από τη Sony, απ’ το label της «Ακτής» και θα είναι ένας δίσκο σε παραγωγή, σύνθεση και στίχους τους Γιώργου Ανδρέου. Τον περιμένω με πολύ αγωνία και έχω πασχίσει πολύ γι’ αυτόν! Πότε θα κυκλοφορήσει; Το φθινόπωρο, Σεπτέμβρη ή Οκτώβρη αν είμαστε τυχεροί. Ίσως απλά να υπάρξει ένα τραγούδι στα ραδιόφωνα λίγο νωρίτερα μέχρι τότε… Μέχρι τότε όμως έχουμε ένα καλοκαίρι μπροστά μας… Αν θέλουμε να έρθουμε να σε δούμε, πού θα σε δούμε..; Μέχρι τότε έχουμε ένα δύσκολο καλοκαίρι μπροστά μας. Εκτός απ’ τη συνεργασία που έχω με τον Αντώνη τον Μιτζέλο με τον οποίο και θα κάνουμε κάποια πράγματα μαζί, θα κάνω και κάποια πράγματα μόνη μου, ώστε να μπορώ να έρθω σε επαφή με τον κόσμο (ιδίως της επαρχίας)! Κάτι τελευταίο που θα ήθελες γενικότερα να πεις..; Να ευχηθώ σε όλους να είμαστε καλά, να βρούμε το κουράγιο και να ορθοποδήσουμε με αυτά που συμβαίνουν. Και όπως λένε.. «Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, άλλαξε πρώτα εσύ ο ίδιος»! Καλό καλοκαίρι σε όλους και όλα καλά να έρθουν! Σύνδεσμοι επικοινωνίας: http://www.facebook.com/dagaki http://www.myspace.com/dagakigeorgia