EUROVISION 2010 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Αναλυτικά, η πρώτη 10αδα και η βαθμολογία:

1. Γερμανία: 246

2. Τουρκία: 170

3. Ρουμανία: 162

4. Δανία: 149

5. Αζερμπαϊτζάν: 145

6. Βέλγιο: 143

7. Αρμενία: 141

8. Ελλάδα: 140

9. Γεωργία: 136

10. Ουκρανία: 108

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΗΡΕ 4 ΔΩΔΕΚΑΡΙΑ ΑΠΟ ΚΥΠΡΟ-ΒΕΛΓΙΟ-ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ-ΑΛΒΑΝΙΑ.
ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΠΟΝΤΟΥΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!!
• ΡΟΥΜΑΝΙΑ – 7
• ΓΕΡΜΑΝΙΑ – 8
• ΣΕΡΒΙΑ – 10
• ΑΛΒΑΝΙΑ – 12
• ΤΟΥΡΚΙΑ – 3
• ΠΟΛΩΝΙΑ – 1
• ΒΟΣΝΙΑ ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ – 6
• ΦΙΛΑΝΔΙΑ – 7
• ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ – 8
• ΙΣΛΑΝΔΙΑ – 8
• ΓΑΛΛΙΑ – 4
• ΙΣΠΑΝΙΑ – 5
• ΣΛΟΒΑΚΙΑ – 5
• ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ - 5
• ΜΑΛΤΑ – 7
• ΚΥΠΡΟΣ – 12
• ΒΕΛΓΙΟ – 12
• ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ – 12
• ΟΛΛΑΝΔΙΑ – 3
• ΜΟΛΔΑΒΙΑ – 2
• ΑΡΜΕΝΙΑ – 3


ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΜΩΝ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΟΓΔΟΗ (8) ΘΕΣΗ
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕ 246 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΗΝ EUROVISION 2010.
Η EBU ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΚΡΙΘΗΚΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟ
21 ΑΠΟ ΤΙΣ 39 ΧΩΡΕΣ ΕΔΩΣΑΝ ΒΑΘΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΣΤΗΝ 21η ΘΕΣΗ Η ΚΥΠΡΟΣ.

ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Το κοντραμπάσο είναι το ογκοδέστερο (κράτημα οργάνου) και πιο βαθύφωνο από τα τέσσερα της οικογένειας του βιολιού. Για λόγους τεχνικής στο παίξιμο έχουν διατηρηθεί χαρακτηριστικά της viola da gamba, από την οποία και εξελίχθηκε κατά το 16ο αιώνα. Το συνηθέστερο μέγεθος σκάφους του κοντραμπάσου (για κλασική ορχήστρα) είναι το λεγόμενο 3/4 και ανέρχεται στα 115 cm (κράτημα οργάνου).

ΗΧΟΙ, ΚΛΙΜΑΚΕΣ

Oι τέσσερις χορδές του κουρδίζονται σε αποστάσεις τετάρτης στις νότες:

ΜΙ1 ΛΑ1 ΡΕ ΣΟΛ

Η έκταση των ήχων του καλύπτει πάνω από τρεις οκτάβες , από το ΜΙ1 μέχρι το σολ1. Υπάρχουν παραλλαγές του οργάνου με τρεις και με πέντε χορδές. Το κοντραμπάσο είναι το κατεξοχήν όργανο για τη δημιουργία ηχητικού υποβάθρου και ο ήχος του είναι γεμάτος και υποβλητικός . To pizzicato αυτού του οργάνου δίνει το χαρακτηριστικό ρυθμό στα κομμάτια της Jazz. Μερικές φορές εκτελούνται με το κοντραμπάσο διπλοί φθόγγοι.

Για το δοξάρι του κοντραμπάσου υπάρχουν δύο παραλλαγές: Το γαλλικό που μοιάζει με αυτό του βιολοντσέλου, αλλά είναι μικρότερο και ανθεκτικότερο και το γερμανικό που προέρχεται ιστορικά από το δοξάρι της viola da gamba και πιάνεται πλευρικά . 'Ολοι οι γερμανόφωνοι κοντραμπασίστες μαθαίνουν παραδοσιακά αυτό το κράτημα του δοξαριού.


ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΣΟ

Την εποχή του μπαρόκ κρατούσε το κοντραμπάσο κυρίως το συνεχές βάσιμο .'Αλλα συνήθη όργανα για το συνεχές βάσιμο ήταν το βιολοντσέλο και το τσέμπαλο. Αν και αρχικός προορισμός αυτού του οργάνου ήταν να υποστηρίξει με τον ήχο του άλλες φωνές, σημαντικοί συνθέτες, ανάμεσά τους και δεξιοτέχνες του κοντραμπάσου, δημιούργησαν πολύ αξιόλογα έργα γι' αυτό το όργανο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν τώρα περί τα 250 πρωτότυπα κοντσέρτα για κοντραμπάσο. 'Ετσι δημιουργεί ηχητικό υπόβαθρο και γεμίζει τα περάσματα.
Ο Μπετόβεν χρησιμοποιεί τα κοντραμπάσα στην έναρξη του τελευταίου μέρους της 9ης συμφωνίας για να επαναλάβουν το χαρακτηριστικό μοτίβο της Ωδής στη Χαρά. Στο τρίτο μέρος της 5ης συμφωνίας έχει ενσωματώσει ο ίδιος συνθέτης ένα δεξιοτεχνικό κομμάτι για τα κοντραμπάσα, στο οποίο σημειωτέον εξετάζονται όλοι όσοι σπουδάζουν αυτό το όργανο. Πρώτα δίνουμε εδώ αυτό το κομμάτι της συμφωνίας μόνο με κοντραμπάσα και στη συνέχεια επαναλαμβάνεται με όλα τα όργανα.

Ο Μπετόβεν έχει συνθέσει επίσης ένα σεπτέτο για κλαρινέτο, φαγκότο, κόρνο και 4 έγχορδα. Στη Φανταστική Συμφωνία του Μπερλιόζ εισάγεται το δεύτερο μέρος με αρπέζ των βιολοντσέλων και κοντραμπάσων και ένα μοτίβο της άρπας , ενώ λίγο μετά τα έγχορδα κλείνουν τη μελωδία με πιτσικάτο στο ρυθμό του βάλς. Στην Παθητική Συμφωνία του Τσαϊκόφσκυ κλείνει το πρώτο μέρος με πιτσικάτο σε κατιούσα κλίμακα των εγχόρδων, ενώ το θλιμμένο φινάλε καταλήγει, αρχικά με ισοκράτημα και στο τέλος με πιτσικάτο των κοντραμπάσων.

Σημαντικές συνθέσεις για κοντραμπάσο έχει δημιουργήσει ο δεξιοτέχνης του οργάνου Τζιοβάνι Μποτεζίνι. Στο κοντσέρτο για τσέλο, κοντραμπάσο και ορχήστρα σε σολ μείζονα του συνθέτη, το πρώτο andante είναι σε ρυθμό βαλς, ενώ το έργο κλείνει με ένα alegretto. Στο κοντσέρτο για κοντραμπάσο και έγχορδα σε σι ελ. του ίδιου συνθέτη, παίζει το σολιστικό όργανο την καντέντσα του πρώτου μέρους. Σημαντικά έργα έχει ο Μποτεζίνι επίσης για πιάνο και κοντραμπάσο, όπως την Ταραντέλα σε λα ελ. , την Ελεγία σε ρε μείζ. και τη Μελωδία σε μι ελ.

Ο Ντε Μπουαμορτιέ έχει συνθέσει μία σονάτα για τσέλο και κοντραμπάσο και οι Ντβόρζακ και Γιάνατσεκ από ένα κουιντέτο για το κοντραμπάσο. Το όργανο αυτό εντυπωσιάζει με τον ήχο του επίσης στο τρίτο μέρος της πρώτης συμφωνίας του Μάλερ. Στο σύγχρονο συμφωνικό έργο Μονοπάτι των Λέξεων του Γκαρίντο παίζει το κοντραμπάσο σόλο. Στο επόμενο κομμάτι σύγχρονης ελληνικής μουσικής ακούγεται το κοντραμπάσο, αρχικά με δοξάρι σόλο, στη συνέχεια πιτσικάτο σε τρίο

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΝΟΥ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑ ΠΡΟΣ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ

Η επιστολή αυτή στάλθηκε με αφορμή την Δήλωση του Μιχάλη Χατζηγιάννη, πως, με τα λεγόμενά του, η έντεχνη αντιπροσωπεία , εκλεισε. Με άλλα λόγια ,ήθελε να πει πως δεν υπάρχει πια έντεχνο σήμερα.

Ο Πάνος Κατσιμίχας, ενας τραγουδιστής ο οποίος έβαλε το στίγμα του εδώ και 20 και πλέον χρόνια στο έντεχνο τραγούδι, απάντησε στον Μιχάλη Χατζηγιάννη, στέλνοντας μια επιστολή, έτσι όπως τη δημοσίευσε το 7 της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας.
"Αγαπητό Επτά,
Διάβασα τις προάλλες τη συνέντευξη του τραγουδιστή Μιχάλη Χατζηγιάννη
και ανατρίχιασα. Ξαφνικά ένα νεαρό παιδί, εκφράζοντας τη φθήνια, την
αγραμματοσύνη και το θράσος της εποχής, βγαίνει ύστερα από δύο - τρεις
επιτυχημένες σεζόν σαν φουσκωμένο κοκοράκι και επαίρεται ασύστολα. Θύμα
των μέσων που τον ανέδειξαν και τον παρέσυραν και επικίνδυνο παράδειγμα
για όλα τα νέα παιδιά που τον θαυμάζουν και τον παρακολουθούν.
Και τι δεν είπε το παιδί: "Δεν έχω ανάγκη κανέναν", δεν με βοήθησε
κανείς, "τα κάνω όλα μόνος μου", "δε με ενδιαφέρει τίποτα" κ.λ.π. Και σαν
να μην έφταναν αυτά, πατάει και την πεπονόφλουδα του έμπειρου
δημοσιογράφου περί "ανυπόταχτων οπαδών του εντέχνου" που απέρριψαν το
Μιχάλη και τρελαίνεται ο Μιχάλης και υπογράφει με τη βαριά θανατική του καταδίκη του μίζερου και δυσνόητου "έντεχνου τραγουδιού" και συνεχίζει
την ξέφρενη πορεία του προς τη δόξα της "σκεπτόμενης ποπ" Καινούργιο
είδος αυτό. Δική του ανακάλυψη.

Επειδή όλο αυτό το "κόλπο" είναι τουλάχιστον αντιαισθητικό και εντελώς
επικίνδυνο, μπαίνω στον κόπο να τον ρωτήσω:

Ξέρεις που βρίσκεσαι Μιχάλη; Ξέρεις για τι πράγματα μιλάς ακριβώς;

Ξέρεις ποιοι χύσανε ιδρώτα και αίμα 20 χρόνια τώρα, για να
δημιουργήσουν από το τίποτα αυτό το τεράστιο συναυλιακό κοινό που γεμίζει
τα καλοκαιρινά γήπεδα και θέατρα;

Ξέρεις πάνω στις πλάτες ποιων πας τα καλοκαίρια και παριστάνεις
τον κούκλο και θησαυρίζεις;

Θα σου το πω εγώ, για να το μάθουν και οι υπόλοιποι του στιλ σου, αλλά κι
αυτοί που εκτρέφονται μαζικά στα ορνιθοτροφεία των reality shows και είναι
έτοιμοι να βγουν και να διαστρέψουν τα μυαλά των πιτσιρικάδων:

Οι "έντεχνοι" και το "έντεχνο" που με τέτοιο θράσος βγαίνεις και φτύνεις,
αυτοί οι ίδιοι είναι που άνοιξαν το δρόμο της συναυλίας και των μεγάλων
ακροατηρίων. Αυτοί υπερασπίζονται εδώ και είκοσι τόσα χρόνια το ελληνικό
τραγούδι και την αξιοπρέπεια του δημιουργού, αν αυτά σου λένε κάτι.

Σε τι σε πείραξε εσένα άραγε το "έντεχνο" (όπως το ονομάζουν οι διάφοροι
αγράμματοι); Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να το αποκαλείς μαγαζί" και
"αντιπροσωπεία"; Μήπως το μπέρδεψες με τα μαγαζιά που δουλεύεις;

Δεν έχω τίποτα μαζί σου προσωπικά, όμως, κάποιος πρέπει να σου πει, ότι,
θέλεις δε θέλεις, είσαι παράδειγμα για πολλούς πιτσιρικάδες, οπότε πρέπει
να σκέφτεσαι πριν να μιλήσεις.

Παρεπιπτόντως, μήπως θυμάσαι μια συναυλία που δώσαμε με τον Χάρη στη Λευκωσία το 1996; Τη διοργάνωσε ο Προσφυγικός σύλλογος ΠΑΕΚ Κερύνεια και μάζεψε γύρω στις 10.000 άτομα. Πριν από μας τραγούδησες εσύ. Ένα παιδάκι
17 ετών, σεμνό και μαζεμένο, με υπέροχη φωνή, ντυμένο και κουρεμένο κατ' εικόνα και ομοίωση του Γ. Νταλάρα. Κάποιος ήρθε μ' ένα δίσκο demo και
παρακάλεσε να τον ακούσουμε και να βοηθήσουμε αν μπορούμε το
Μιχάλη. Είσαι σίγουρος ότι δεν είχες, ούτε έχεις ανάγκη από κανέναν και ότι τα ξέρεις
όλα; Και τότε, το βραβείο για την κατηγορία "έντεχνο τραγούδι" γιατί το
παρέλαβες στα Αρίων, αφού η "αντιπροσωπεία έκλεισε"; Επειδή σου άρεσε το νάιλον αγαλματάκι;
Aκουσε λοιπόν φιλαράκο δυο πράγματα και τελειώνω:

Πρώτον, μη μιλάς πολύ και απλώς τραγούδα με την όμορφη φωνή σου
τα παιδικά σου τραγουδάκια. Είναι αναμφισβήτητα γλυκύτατα και χρήσιμα.
Αλλιώς τι θα χόρευε η επτάχρονη κόρη μου στα πάρτι με τις φίλες της;

Δεύτερο και σπουδαιότερο: Ξεκαβάλησε το καλάμι, γιατί αν φυσήξει
κανένας αέρας και το γυρίσει από οριζοντίως, κάθετα, θα έχεις σοβαρό
πρόβλημα. Έχεις πολύ δρόμο και πολλή δουλειά ακόμα μπροστά σου. "Ήσουνα μικρός για τέτοια ανοίγατα". Μάθε να σέβεσαι την πνευματική ζωή του τόπου που σε φιλοξενεί και σου δίνει ψωμί να φας. Τώρα μίσησε με ελεύθερα ή
κάτσε και σκέψου."

Πάνος Κατσιμίχας...

Υ.Γ. ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΙΣΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΟ......ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΕ ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ.....ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΔΗΔΑΞΑΝ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ......ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙ.....ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΑΦΩΝΑ ΚΑΙ ΚΛΙΚΑΔΟΡΙΚΑ ΤΑΛΑΙΝΤΑΚΙΑ ΞΕΚΑΒΑΛΥΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ...............!!!!!!!

ΙΟΥΛΙΑ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗ

Η ΙΟΥΛΙΑ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗ ΕΙΝΑΙ 19 ΕΤΩΝ ΚAI ΕΙΝΑΙ ΦΡΕΣΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑΣ..
Η ΙΟΥΛΙΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ(ΑΓΡΙΝΙΟ)ΠOΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΚΟΝΟΠΙΝΑ.
ΟΛΟΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝEΙΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΑΓΡΟΤΕΣ.
ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΜΕ ΣΤΙΣ ΦΥΤΕΙΕΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ ΟΠOΥ ΚAI ΠΗΓΕ ΣΧΟΛΕΙΟ..
ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΛΟΓΩ ΑΝΑΓΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝEΙΑ ΤΗΣ..

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΤΗΣ ΟΝΕΙΡΟ ΚAI ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΗΣ ΑΠΩΘΗΜΕΝΟ..
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΣΕ ΠΑΡΤΥ ΣΕ ΚΑΡΑΟΚΕ ΚAI ΟΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ..
ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΥΧΤΕΡΙΝΑ ΚΕΝΤΡΑ.

ΞΑΦΝΙΚΑ ΠΕΡΥΣΙ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟ ΝΙΚΟ ΓΡΙΤΣΗ ΟΠΟΥ THΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ DEMO,(ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΟ)..
ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑΝ ΜΕ ΤΗ ΧΡΕΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ..

ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ..

ΤΗΣ ΓΡΑΨΑΝΕ ΤΟ ''ΜΗΝ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ" ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΣΤΑΘΗ ΞΕΝΟ.
ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ ΠΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ..
ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ Κ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ..

Ο ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΡΑΒΕΛΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ
8th Country Music Festival

JAMIE O' NEAL
Γιώργος Γάκης & The Troublemakers
...Hariklia Hats

Συναίσθημα, συγκίνηση... Ρυθμός, ένταση... Θα τα ζήσουμε όλα στο μουσικό γεγονός της χρονιάς: Το 8th Country Music Festival, στις 10 Ιουλίου, στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη, στις 21.00.
Όπως κάθε χρόνο o Νίκος Γκαραβέλας επέλεξε να παρουσιάσει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και γενικότερα στην Ευρώπη έναν ιδιαίτερο καλλιτέχνη, μία ξεχωριστή τραγουδίστρια, την Jamie O’Neal, Η Jamie έχει χαρακτηριστεί από μουσικοκριτικούς ως η Φεράρι των φωνών, ενώ έχει ξεχωρίσει από πολύ νεαρή ηλικία για την απόλυτη φωνή της και το στιχουργικό της ταλέντο. Ξεκίνησε την καριέρα της με αλλεπάλληλα Νο 1 «There Is No Arizona», «When I Think About Angels», «Shiver», «Trying To Find Atlantis» και το Νο 3 «Somebody's Hero». Έχει κερδίσει βραβείο ACM Top New Female Vocalist και ανακηρύχτηκε Top New Country Artist από το περιοδικό Billboard. Έχει 4 υποψηφιότητες για Grammy, δύο από τις οποίες ως συνθέτης/στιχουργός και Best Country Song «Arizona» και «When I Think About Angels», ενώ έχει κερδίσει πολλές διακρίσεις. Έχει πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις και επιπλέον θεωρείται από τις πιο παραγωγικές στιχουργούς και συνθέτριες στην παγκόσμια μουσική σκηνή. Για την εμφάνισή της στην Ελλάδα δηλώνει: «Είναι εκπληκτικό να σκέφτομαι ότι οι Έλληνες με γνωρίζουν και αγαπούν τη μουσική μου. Θέλω να ευχαριστήσω τον αγαπημένο μου φίλο Νίκο για την πρόσκληση. Ανυπομονώ να έρθω στην Ελλάδα και να τραγουδήσω για όλους σας. Γνωρίζω ότι ένα από τα αγαπημένα σας τραγούδια είναι το ‘’To be with you’’, ένα τραγούδι που έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Χαίρομαι που θα το τραγουδήσω live. Ευχαριστώ Νίκο που έφερες την Country μουσική στο κοινό σου, σ’ ευχαριστώ που τους έμαθες τη μουσική μου. Ανυπομονώ να σας δω όλους».
O Νίκος Γκαραβέλας ύστερα από επτά συνεχόμενες διοργανώσεις, συνεχίζει να προσφέρει σε ακροατές και φίλους ξεχωριστές μουσικές επιλογές, μοναδικές μουσικές προτάσεις. «Το κοινό όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης γενικώς τιμούν τα Country Music Festivals. Άλλωστε ήταν δική τους απαίτηση η διοργάνωσή τους, ώστε να βλέπουν σε ελληνική σκηνή καλλιτέχνες που γνώρισαν κι αγάπησαν μέσα από τη ραδιοφωνική μου εκπομπή. Φέτος, παρουσιάζω την Jamie O’Neal, μία τραγουδίστρια, που εκτός του ότι είναι πολύ καλή φίλη, κάθε φορά που την ακούω να τραγουδά, απλώς συγκλονίζομαι. Ανυπομονώ να ζήσουμε όλοι μαζί στις 10 Ιουλίου μία από τις πιο μαγικές μουσικές βραδιές».

Το 8th Country Music Festival ανοίγει ο Γιώργος Γάκης & The Troublemakers, ένας από τους καλύτερους Έλληνες performers που με ρυθμούς rock'n roll, south rock, honky tonk και τη μοναδική σκηνική του παρουσία θα ξεσηκώσει το κοινό.
Συμμετέχει η Χαρίκλεια, η γυναικεία δύναμη στην ελληνική Country μουσική σκηνή. Η Χαρίκλεια έγινε ευρύτερα γνωστή στο ελληνικό κοινό από τη συμμετοχή της στο Χ-Factor 2.
Η προπώληση ξεκίνησε και μαζί με το εισιτήριο δωρίζονται συλλεκτικά T-shirt.

www.garavelas.gr, www.jamieoneal.com

Kρατήσεις - Εισιτήρια: 6971830230

Τηρείται σειρά προτεραιότητας στα συλλεκτικά T-shirt


NIKOS GARAVELAS PRESENTS
8th Country Music Festival
JAMIE O' NEAL
George Gakis & The Troublemakers
Hariklia Hats

It’s the 8th Country Music Festival, July 10th 2010, Theater Vrahon Melina Merkouri at 21.00 pm.
After 7 consecutive Festivals, Nikos Garavelas offers to his audience special music choices and amazing music nights like every single Festival he produces. «My audience honors Country Music Festivals, events that were their request and need».
Opening act: George Gakis & The Troublemakers
Guest: Hariklia Hats

Pre-sale has began. Pre-order your ticket now and get collectable t-shirts free.

www.garavelas.gr, www.jamieoneal.com
Reservations - Tickets: (0030) 6971830230

Νεκρός βρέθηκε ο PAUL DEDRICK GRAY, μπασίστας των SLIPKNOT, σε τοπικό ξενοδοχείο της Αϊόβα.

Ο 38χρονος GRAY βρέθηκε νεκρός από υπάλληλο του ξενοδοχείου, σήμερα περίπου στις 10.00 π.μ. (ώρα Αμερικής).

Η αυτοψία είναι προγραμματισμένη για την Τρίτη. Επίσης επρόκειτο να γίνουν τοξικολογικές εξετάσεις.

Ο GRAY μέσα από το MySpace του, είχε αποκαλύψει τον περασμένο Δεκέμβρη ότι η γυναίκα του είναι έγκυος, μάλιστα δήλωνε: «Είμαι ειλικρινά ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος που υπάρχει στη γη, όταν έμαθα -(τον Δεκέμβρη)- ότι η γυναίκα μου είναι έγκυος, έκανα τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής μου.»

Το ραδιόφωνο στην Ελλάδα !!

Οι πρώτες ενέργειες


Το 1928 άρχισαν οι πρώτες εκπομπές στη Θεσσαλονίκη. Ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Χρήστος Τσιγγιρίδης, από τη Φιλιππούπολη της Ανατολικής Ρωμυλίας, απόφοιτος του Πολυτεχνείου Στουτγάρδης, ήρθε στην Ελλάδα,
πήρε άδεια λειτουργίας σταθμού και με βάση την Θεσ/νικη έκανε τισ πρώτες εκπομπές. Να σημειώσουμε ότι ήταν ο πρώτος ραδιοφωνικός σταθμός όλων των Βαλκανίων.


Το "Ράδιο Τσιγγιρίδη" σαν σημείο εκπομπής είχε το "Πεδίο Άρεως" στο σημερινό πάρκο όπου υπάρχει και αναμνηστική πλάκα , κοντά στο Γ' Σ.Σ. Ο σταθμός λειτουργούσε με δαπάνες και έξοδα ς του ιδιοκτήτη του. Ο χρόνος
λειτουργίας του πέρασε τα 20 χρόνια.


Το 1936, η εταιρεία Telefunken πλέον εγκαθιστά και θέτει σε λειτουργία ραδιοφωνικό σταθμό ισχύος 15000 W.
Ο πρώτος όμως εθνικός ραδιοφωνικός σταθμός ιδρύθηκε και λειτούργησε στην περιοχή των Αθηνών. Στις 25 Μαρτίου του 1938 εγκαινιάζετε από τον τότε βασιλιά Γεώργιο Β΄.


1930 η εδραίωση του ραδιοφώνου


το ραδιόφωνο έχει πλέον μπεί στην ζωή της Ελλάδας. Αρκετός πλέον κόσμος έχει αποκτήσει ραδιόφωνο και ενθουσιασμένος παρακολουθεί διάφορες εκπομπές.
Δύο περιοδικά πλέον εκδίδονται με ύλη αποκλειστικά για το ραδιόφωνο και με τα προγράμματα ραδιοφώνων ολόκληρης της Ευρώπης .


Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος και το ραδιόφωνο


Κατά τον πόλεμο το ελληνικό ραδιόφωνο με τις εκπομπές του επιδρά θετικά εμψυχώνοντας τους Έλληνες. Το ραδιόφωνο πλέον έχει γίνει σημαντικό κομμάτι του Έλληνα, για πολύ λίγο όμως ακόμα,
γιατί το 1941 το ραδιόφωνο γίνετε εργαλείο Γερμανών και Ιταλών κατακτητών. Το ελεύθερο ραδιόφωνο έχει παύσει, μηνύματα προπαγάνδας των κατακτητών το κατακλύζουν !

Ο Τσομπανάκος το κλασικό ηχητικό σήμα του Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών, ακούγεται πλέον από το BBC και έδρα το Λονδίνο, Η εκπομπή στα Ελληνικά με εμψυχωτικά νέα για όλους τους Έλληνες που ταλαιπωρούνται
είναι και πάλι γεγονώς.

Τέλος του πολέμου και το 1944 πλέον οι ελληνικοί σταθμοί επαναλειτουργούν.

το 1945 ιδρύετε το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) και αναλαμβάνει την ευθύνη λειτουργίας του κρατικού σταθμού.

Σιγά σιγά ξεκινούν εκπομπές και άλλοι σταθμοί, όλοι όμως υπό των έλεγχο του κράτους (ΕΙΡ, ΥΕΝΕΔ, ΕΡΑ).

Τη δεκαετία του '70 εμφανίζονται οι ερασιτεχνικοί σταθμοί (ιδιωτικοί σταθμοί χωρίς άδεια).

Το 1987 και μετά από μια χρόνια διεκδίκηση των ερασιτεχνών του ραδιοφώνου μπαίνει στην ζωή μας η Ελεύθερη Ραδιοφωνία, που σημαίνει τελικά το τέλος του ερασιτεχνικού ραδιοφώνου και την αρχή του επαγγελματικού.
Ο 984 του Δήμου Αθηναίων μαζί με τον Fm 100 του Δήμου της Θεσ/νίκης είναι οι πρώτοι.

Προσωρινές άδειες εκπομπής πλέον έχουν ως αποτέλεσμα την κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου και την ανεξέλεγκτη αύξηση ιδιωτικών σταθμών.

Το ραδιόφωνο έχει μπει πλέον σε κάθε σπίτι με μουσική και διάφορες εκπομπές.

Και ερχόμαστε πλέον στις μέρες μας που ξεκινά το ψηφιακό ραδιόφωνο στην Ελλάδα !!

DAB (Digital Audio Broadcasting)

Το DAB στην Ελλάδα ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2004, η λογική ήταν η κάλυψη των Ολυμπιακών αγώνων και η ενημέρωση του κοινού, εκπέμποντας από τον Υμηττό δύο σταθμοί.
Πριν την έναρξη των Αγώνων, η Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών σταματάει την εκπομπή όμως λόγω νομικών κολλημάτων (εξέπεμπαν σε περιοχή συχνοτήτων VHF για την οποία δεν είχαν δοθεί άδειες).

Σήμερα μια συνεργασία - συμφωνία ραδιοφωνικού σταθμού με Τ.Ε.Ι. της Αττικής, έχουν ήδη ξεκινήσει τις πρώτες δοκιμαστικές εκπομπές μέσα και για όχι ολόκληρη την Αττική.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με κοινοτική οδηγία το ψηφιακό ραδιόφωνο και η ψηφιακή τηλεόραση, μέχρι το 2012, υποχρεωτικά πρέπει να αντικαταστήσουν τις αναλογικές εκπομπές ραδιοφώνου και τηλεόρασης που έχουμε σήμερα

Λύρα

Η λύρα είναι μια οικογένεια εγχόρδων μουσικών οργάνων, που είναι γνωστή για τη χρήση της στην Κλασική Αρχαιότητα και αργότερα.

Ιστορία

Κλασική Αρχαιότητα

Η λύρα της Ελληνικής και Ρωμαϊκής Κλασικής Αρχαιότητας συνόδευε την απαγγελία στίχων. Αν και γενικά πιστευόταν ότι την κατασκεύασε πρώτος ο Θεός Απόλλωνας, σύμφωνα με τη μυθολογία, εφευρέτης της θεωρείται ο Θεός Ερμής. Η λύρα της κλασικής αρχαιότητας είναι παρόμοια σε εμφάνιση με μικρή άρπα, αλλά με ορισμένες διαφορές. Αποτελούνταν από το αντηχείο, τους δύο βραχίονες και το ζυγό. Παιζόταν με τα χέρια με χρήση πένας (πλήκτρο), σαν κιθάρα ή σαντούρι, και όχι σαν άρπα. Τα δάκτυλα του ελεύθερου χεριού φιμώνουν τις ανεπιθύμητες συμβολοσειρές στην απήχηση.Αρχικά είχε 7 ή 8 χορδές, η καθεμιά από τις οποίες είχε κι ένα ιδιαίτερο όνομα. Ο ήχος της έμοιαζε με αυτόν της κιθάρας, αν και ήταν ξερός. Αργότερα εμφανίστηκαν και εννιάχορδες λύρες.

Βυζαντινή Περίοδος

Στην περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ο όρος "λύρα" (Λατινικά: lūrā) χρησιμοποιούταν για να περιγράψει ένα αχλαδόμορφο μουσικό όργανο που παιζόταν με δοξάρι, αντίστοιχο του Ραμπάμπ (Rabab) που παιζόταν στον Αραβικό κόσμο της εποχής. O Πέρσης γεωγράφος Ibn Khurradadhbih του 9ου αιώνα, αναφερόμενος στην λεξικογραφική καταγωγή των μουσικών οργάνων της εποχής κατέγραψε την λύρα με δοξάρι (lūrā), μαζί με το εκκλησιαστικό όργανο (urghun), το shilyani (πιθανότατα ένα είδος άρπας), το salandj σαν τα τυπικά όργανα των Βυζαντινών . Όμοια τρίχορδα όργανα με δοξάρι, απόγονοι της βυζαντινής lūrā εξακολοθούν να παίζονται μέχρι σήμερα σε μετα-Βυζαντινές περιοχές, όπως για παράδειγμα, η Γκαντούλκα της Βουλγαρίας, η Κρητική λύρα της Κρήτης και των Δωδεκανήσων, η λύρα της Καλαβρίας Ιταλίας και η Πολίτικη Λύρα ή (Πολίτικος κεμενζές) στην Κωνσταντινούπολη, Τουρκία.

Σύγχρονη εποχή

Μετεξέλιξη της Βυζαντινής λύρας με δοξάρι (lura) είναι οι σύγχρονες αχλαδόσχημες και φυαλόσχημες λύρες που χρησιμοποιούνται σε διάφορες περιοχές των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας και παίζονται με δοξάρι. Ακουστικά, έχουν κάποια ομοιότητα με το βιολί. Διαφορετικός όμως είναι ο τρόπος που κρατείται η λύρα, καθώς δεν ακουμπάει το σκάφος της στον λαιμό/κάτω γνάθο του οργανοπαίκτη όπως το βιολί αλλά ακουμπάει συνήθως στο γόνατο του όταν είναι καθιστός, η στηρίζεται στην κοιλιακή χώρα όταν είναι όρθιος. Στην Ελλάδα, χρησιμοποιείται κυρίως στην Κρήτη (αχλαδόσχημη), τα Δωδεκάνησα, (ιδιαίτερα στη Κάσο και την Κάρπαθο, ενώ στη Ρόδο παιζόταν μέχρι την δεκαετία του '60, για να επανεμφανιστεί πρόσφατα χάρη στην παρουσία του Ροδίτη Γιάννη Κλαδάκη), αλλά και στην βόρεια Ελλάδα. Οι Ρωμιοί της Κωνσταντινούπολης είχαν την πολίτικη λύρα (αχλαδόσχημη) και τέλος οι Πόντιοι χρησιμοποιούν φυαλόσχημες λύρα που λέγονται και κεμεντζές.

Οι νεότερες λύρες έχουν 3 χορδές και λόγω του έντονου ακουστικά χαρακτήρα τους, αποτελούν το κύριο όργανο (solo) με συνηθισμένη την συνοδεία άλλων οργάνων, όπως το λαούτο, το νταούλι, το μαντολίνο κτλ.

Μπαγλαμάς


Ο μπαγλαμάς είναι νυκτό μουσικό όργανο, συγγενές του μπουζουκιού (αλλά μικρότερο σε διαστάσεις), που χρησιμοποιείται στην ελληνική λαϊκή μουσική. Κατά κανόνα έχει τρεις διπλές χορδές. Ο ήχος του μπαγλαμά είναι οξύς γιατί κάθε χορδή κουρδίζεται μία οκτάβα υψηλότερα από την αντίστοιχη στο μπουζούκι.

Ιστορία

Υπάρχει από παλιά. Στις φυλακές τους βόλευε πολύ γιατί ήταν μικρός και μπορούσαν να τον κρύβουν εύκολα.

Πριν τυποποιηθεί ο μπαγλαμάς ως μικρό μπουζουκάκι, ήταν λίγο διαφορετικός. Είχε 7 τάστα και τα κλειδιά ήταν ξύλινα και είχε τέσσερα. Δηλαδή βάζανε ένα τέλι κάτω, ένα στη μέση και δύο απάνω (μια μπουργάνα και ένα ψιλό όπως τα κάτω). Επίσης οι χορδές ήταν μάλλον εντέρινες, αλλά και το παίξιμο γινόταν όχι με πένα αλλά με το νύχι του αντίχειρα.

Κατασκευή

Ο μπαγλαμάς είναι είτε σκαφτός, είτε με δούγιες. Δηλαδή το σκάφος του είτε είναι μονοκόμματο ξύλο που σκάβεται είτε είναι από φύλλα ξύλου κολλημένα μεταξύ τους σε ένα καλούπι. Το καπάκι είναι ξεχωριστό ξύλο πάντοτε γιατί πρέπει να είναι μαλακό. Διαφορετικά ξύλα επίσης έχει το μανίκι και η ταστιέρα. Το μήκος του μπαγλαμά από καβαλάρη σε κοκκαλάκι είναι γύρω στα 32 εκατοστά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και διαφορετικού μήκους μπαγλαμάδες. Το καλύτερο ξύλο για μπαγλαμά σκαφτό θεωρείται η μουριά και για το καπάκι το έλατο. Επίσης, στις φυλακές κατασκευάζανε πολλές φορές το σκάφος του μπαγλαμά από κολοκύθα σκαμμένη.



Κούρδισμα

Το συνηθισμένο κούρδισμα στον μπαγλαμά είναι το ίδιο με αυτό του τρίχορδου μπουζουκιού: ρε-λα-ρε (στην συγκερασμένη κλίμακα). Επίσης χρησιμοποιούνται διάφορα κουρδίσματα τα λεγόμενα ντουζένια. Μερικά από αυτά είναι: ρε-σολ-ρε, ντο-σολ-ντο.

Χρήση

Ο μπαγλαμάς χρησιμοποιείται ως ρυθμικό όργανο, γεμίζοντας τον ήχο της κομπανίας αλλά και ως σολιστικό. Χαρακτηριστικά παραδείγματα σολιστικής χρήσης του μπαγλαμά είναι οι ηχογραφήσεις των τραγουδιών του Γιώργου Μπάτη.

Παραλλαγές

Σπανιότερα απαντώνται και τετράχορδοι μπαγλαμάδες. Συνήθως τότε έχουν τέσσερις διπλές χορδές, υπάρχουν όμως και μπαγλαμάδες με τέσσερις μονές χορδές, όπως ο εικονιζόμενος. Επίσης υπάρχουν αναφορές για μπαγλαμάδες κατασκευασμένους από καύκαλο χελώνας, φλούδα κολοκύθας ή μικρής αξίας μέταλα. Τέτοια όργανα όμως κατασκευάζονταν κυρίως στις φυλακές, ελλείψει ξυλείας

Η τραγουδίστρια Μαράια Κάρεϊ και Το κόμπλεξ της

Από μικρή είχε συνείδηση της εξωτερικής της εμφάνισης μετά από κάποιο σχόλιο που της έκανε ένας από τη δισκογραφική της εταιρεία.

Χαρακτηριστικά έχει δηλώσει «Θυμάμαι το ξεκίνημά μου όταν ήμουν σε μια δισκογραφική εταιρεία και κάποιος μου είπε ‘Αυτή είναι η καλή και αυτή είναι η κακή σου πλευρά. Μην αφήσεις ποτέ κανένα να πάρει φωτογbραφίες από αυτή την πλευρά. Δείχνεις απαίσια’. Αυτό δημιούργησε όλο το κόμπλεξ».

Η Μαράια, που έχει μητέρα Ιρλανδοαμερικανή κι πατέρα Αφροαμερικανό, συνέχισε συμπληρώνοντας «Ένιωθα πολύ διαφορετική. Μεγαλώνοντας εδώ, μισή μαύρη και μισή άσπρη, ήταν πολύ παράξενο γιατί δεν ταίριαζα πουθενά».

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΥΔΗΣ-Βιογραφικό & δισκογραφία


Ο Δημήτρης Νικολούδης γεννήθηκε στα Βασιλικά της Θεσσαλονίκης. Μεγάλωσε με δημοτικά νανουρίσματα της γιαγιάς του και τις λαϊκές γιορτές με τα πανηγύρια, ακούγοντας τους δύο μοναδικούς μουσικούς των Βασιλικών να παίζουν κλαρίνο και λαούτο. Μέσα από αυτά τα βιώματα λοιπόν, γεννήθηκε μέσα του μια απέραντη αγάπη για το Δημοτικό τραγούδι.

Το 1994 κυκλοφορεί η πρώτη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο “Το Αιώνιο Παράπονο”, σε μουσική και στίχους του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου.

To 1998 κυκλοφορεί η δεύτερη δισκογραφική του δουλειά “Με τέχνη και με πάθος” με τραγούδια του Ντίνου Χριστιανόπουλου και του Σταύρου Κουγιουμτζή.

Από το 1994 έως το 2000 υπήρξε βασικός ερμηνευτής της ορχήστρας της ΕΡΤ-3 με την οποία ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Συμμετείχε σε συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη το 1995, τραγούδησε με την Ορχήστρα των Χρωμάτων στο πλευρό της Μαρίας Φαραντούρη στο Ηρώδειο το 2001 κ.α. Τον Οκτώβριο του 2004, τραγούδησε μαζί με τον Μανώλη Μητσιά στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στο αφιέρωμα με τίτλο “Το νόμπελ στο Ελληνικό Τραγούδι”.

Το 2000 εμφανίζεται στην τηλεόραση της ΕΤ-3 με την εκπομπή «Στίχοι…μετά μουσικής», ενώ σήμερα είναι μόνιμος συνεργάτης του πολιτιστικού ραδιοφώνου της ΕΤ3, του 9,58.

Από το 2001 ο Δημήτρης Νικολούδης έχει επιλέξει το δύσκολο δρόμο των προσωπικών παραγωγών με θέματα και υλικό που ο ίδιος επιλέγει και επιμελείται. Μέχρι στιγμής έχει πραγματοποιήσει ένα αφιέρωμα στο έργο του πολύ σημαντικού Έλληνα συνθέτη Μάνο Λοΐζο, τη μουσική παράσταση «το τρίτο κουδούνι – τα παντοτινά τραγούδια του θεάτρου» και ένα αφιέρωμα στο μεγάλο Έλληνα συνθέτη Μάνο Χατζιδάκι, με αφορμή τη συμπλήρωση 10 χρόνων από το θάνατό του.

Το Οκτώβριο του 2006 ετοίμασε μια ειδική παραγωγή για τα Δημήτρια, με τίτλο «Θεσσαλονίκη με ρίμες και με νότες», στην οποία συμμετείχε και ο Μανώλης Μητσιάς.

Το 2006 κυκλοφόρησε η τρίτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο “…Όταν ξεκίνησε το όνειρο”, με 2 ανέκδοτα τραγούδια των Π.Παρασχόπουλου σε ποίηση Βασίλη Ρώτα και Σ.Κασσάρα σε ποίηση Γ.Σκαρίμπα, ένα τραγούδι του Ντ.Χριστιανόπουλου και ένα σμυρνέϊκο.

Το Νοέμβριο του 2007 και μετά από μια μεγάλη καλοκαρινή περιοδεία ο Δημήτρης Νικολούδης παρουσίασε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης τη μουσική παράσταση “Θεσσαλονίκη: Ποίηση και Μουσική”. Η μουσική αυτή παράσταση έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό.

Τον Φεβρουάριο του 2008 κυκλοφόρησε η τελευταία δισκογραφική δουλειά του με τίτλο “Ηλιόσπορος”, η οποία περιλαμβάνει 5 αγαπημένα δημοτικά τραγούδια, διασκευασμένα με τρόπο τέτοιο ώστε να έρθουν πιο κοντά στο σήμερα.

Αντωνοπούλου Ρίτα - Βιογραφικό

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Με μεγάλη αγάπη για τη μουσική και το τραγούδι ξεκινά τα πρώτα της μαθήματα μοντέρνου τραγουδιού στην ηλικία των 18 ενώ παράλληλα σπουδάζει Γραφιστική, στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών της Αθήνας. Σπουδάζει ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά) και ξεκινά να δουλεύει σε μικρές μουσικές σκηνές στην Αθήνα με διάφορα σχήματα ερμηνεύοντας τραγούδια ελλήνων συνθετών.


Σε ηλικία 20 ετών ξεκινά τις σπουδές της στο κλασσικό τραγούδι, ενώ συνεχίζει να συνεργάζεται με διάφορα γκρουπς παρουσιάζοντας προγράμματα βασισμένα στο ξένο ρεπερτόριο αυτή τη φορά (Ροκ, τζαζ, φανκ κτλ) στην Αθήνα αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Παράλληλα το 2000 ξεκινά η συνεργασία της με το Μίμη Πλέσσα, η οποία διαρκεί 2 χρόνια και συμμετέχει σε όλες τις συναυλίες και μουσικές εκδηλώσεις του συνθέτη.

Αμέσως μετά παρακολουθεί σεμινάρια υποκριτικής και τραγουδιού με το Σταμάτη Κραουνάκη από όπου ο συνθέτης την επιλέγει για να γίνει μέλος της μουσικοθεατρικής του ομάδας Σπείρα Σπείρα. Παραμένει στη Σπείρα για 2,5 χρόνια συμμετέχοντας στις παραστάσεις «Μπιμπερό», «On the road» και στα «Χορικά : Αιωνία θητεία στο κάλλος», παράσταση που παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στη Μικρή Επίδαυρο το καλοκαίρι του 2006. Συμμετέχει στο cd «Πεθαίνοντας στην Αθήνα», της ομότιτλης ταινίας του Νίκου Παναγιωτόπουλου, σε συνθέσεις του Σταμάτη Κραουνάκη.


Την ίδια χρονιά γνωρίζεται με το συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο ο οποίος μετά από οντισιόν της προτείνει συνεργασία για τις εμφανίσεις του στο Σταυρό του Νότου, δίπλα στον ερμηνευτή Γιάννη Κούτρα. Η συνεργασία αυτή συνεχίζεται και όλο το καλοκαίρι του 2007 με συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς ο Θάνος Μικρούτσικος συστήνει την Ρίτα Αντωνοπούλου στο κοινό με την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Για φωνή και ορχήστρα» η οποία περιλαμβάνει αγαπημένα τραγούδια του μεγάλου έλληνα συνθέτη διασκευασμένα από τον ίδιο μόνο για έγχορδα και πνευστά. Η δουλειά ηχογραφείται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την Καμεράτα υπό τη διεύθυνση του διεθνούς φήμης μαέστρου Αλέξανδρου Μυράτ.

Συνεχίζοντας τις ζωντανές τους εμφανίσεις στο Μύλο της Θεσσαλονίκης με την προσθήκη στο σχήμα του Μανώλη Μητσιά και μετά από καλοκαιρινές περιοδείες καταλήγουν στη Σφεντόνα κλείνοντας έτσι τον κύκλο αυτό στις αρχές του 2008.
Η Ρίτα Αντωνοπούλου συνεχίζει τη συνεργασία της με το Μανώλη Μητσιά μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού του 2008.

Το Σεπτέμβριο την προσκαλούν για μια συναυλία στην Ολλανδία όπου παρουσιάζει αποκλειστικά τραγούδια του Έλληνα συνθέτη.

Γυρνώντας ξεκινά την ηχογράφηση της δεύτερης δισκογραφικής δουλειάς με τίτλο «Πάμε ξανά απ’ την αρχή» σε συνθέσεις του Θάνου Μικρούτσικου και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, η οποία κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παράλληλα με την έναρξη των εμφανίσεων στο Σταυρό του Νότου δίπλα στο συνθέτη και στο Μιλτιάδη Πασχαλίδη.

Η συγκεκριμένη συνεργασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα ενώ παράλληλα η ίδια εμφανίζεται σε διάφορες μουσικές σκηνές στην Ελλάδα παρουσιάζοντας τη νέα δισκογραφική δουλειά καθώς και αγαπημένα τραγούδια μεγάλων συνθετών.

Ραζέλη Αφεντούλα - Βιογραφικό -Δισκογραφία


Γεννήθηκε στις Σέρρες. Σπούδασε νηπιαγωγός στην Καρδίτσα και μουσικο-παιδαγωγικά στο Σύγχρονο Ωδείο της Θεσσαλονίκης, όπου και ξεκίνησε να τραγουδάει στα μουσικά στέκια της πόλης ρεμπέτικα, λαϊκά και Σμυρναίικα.
Στη συνέχεια βρέθηκε στην Αθήνα για μεταπτυχιακά στην παιδοψυχολογία, ενώ παράλληλα ξεκινά σπουδές φωνητικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών.


Στη μέχρι τώρα διαδρομή της έχει συνεργαστεί με τους Βαγγέλη Κορακάκη, Χαρούλα Αλεξίου, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Χρήστο Νικολόπουλο, Μανώλη Ρασούλη, Μαίρη Λίντα, Μπάμπη Τσέρτο, Μαριώ, Κατερίνα Κούκα, Δημήτρη Ζερβουδάκη, Αιμιλία Οτταβιάνο, Γιάννη Κούτρα κ.α.
Εμφανίσθηκε επίσης σε πολλές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, κυρίως σε κρατικά κανάλια. Τραγούδησε ακόμα στην τελευταία ταινία της Φρίντας Λιάππα, Τα χρόνια της μεγάλης ζέστης, σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου και στίχους Λίνας Νικολακοπούλου.

Στη δισκογραφία εμφανίστηκε σε δίσκους των Βαγγέλη Κορακάκη (Λαύριο), Σωτήρη Γεραλή (Εποχές), Γαβρήλου Κοκκώνη (Το ταξίδι) και άλλων, σε συλλογές (Οι περασμένες μου χαρές, Άρωμα Σμύρνης κ.ά.).
Στην προσωπική της δισκογραφία περιλαμβάνονται τα άλμπουμ Στη φωτιά να ρίχνεις μέλι (2000, FM Records), στη σφαίρα του έντεχνου και του λαϊκού τραγουδιού και Ξυπνήστε χαρές μου (2008, Δίκτυο), πολυσυλλεκτικός δίσκος, με υλικό που εκτείνεται από τα Βαλκάνια ως την Αργεντινή.


Δισκογραφία


Το ταξίδι - Αφεντούλα Ραζέλη - 1995

Αφεντούλα Ραζέλη - 1995

Οι περασμένες μου χαρές - 1998


1992
Μπουζουξήδες
με πυξίδες Lyra


1993 Λαύριο


1995 Το ταξίδι


1995 Εποχές


1998
Οι περασμένες
μου χαρές


1999 Αφεντούλα Ραζέλη -Στη φωτιά να ρίχνεις μέλι - 2000 Αφεντούλα Ραζέλη - Έσσετε ήμαρ -2001
Αφεντούλα Ραζέλη - Τέρμα Γκάζι - 2004
Αφεντούλα Ραζέλη - Ξυπνήστε χαρες μου - 2008

2000 Στη φωτιά να
ρίχνεις μέλι


2001 Έσσετε ήμαρ


2001 Τέρμα Γκάζι


2004 Άρωμα Σμύρνης


2008 Ξυπνήστε
χαρές μου

Χαλκιάς Λάκης - Βιογραφικό

Λάκης Χαλκιάς γεννήθηκε στα Γιάννενα. Γιος του κλαρινίστα Τάσου Χαλκιά. Ανήκει στην Τέταρτη γενιά της οικογένειας των ΧΑΛΚΙΑΔΩΝ, που είναι η μεγαλύτερη μουσική οικογένεια στη χώρα μας.

Ασχολείται με την μουσική και το τραγούδι από 7 ετών. Στα 16 του εργάζεται σαν επαγγελματίας και στα 18 του ηχογραφεί τους πρώτους του δίσκους, των Θεόδωρου Δερβενιώτη- Κώστα Βίρβου. Παίζει κιθάρα, μπουζούκι, λαούτο, τζουρά, ούτι.

Από το 1960 μέχρι το 1967 εμφανίζεται πλάι στη Σωτηρία Μπέλλου, Στέλιο Καζαντζίδη, Γρηγόρη Μπιθικώτση, Γιώργo Ζαμπέτα και άλλους, ενώ συνεργάζεται με τους μεγάλους ρεμπέτες: Μάρκο Βαμβακάρη, Γιάννη Παπαϊωάννου και Βασίλη Τσιτσάνη. Την ίδια εποχή, τα καλοκαίρια παίρνει μέρος με το συγκρότημα της οικογένειας των ΧΑΛΚΙΑΔΩΝ σε πανηγύρια, γάμους και άλλες λαϊκές εκδηλώσεις.

Το 1967, φεύγει για τις Η.Π.Α. και τον Καναδά μέχρι το 1971, και μεταξύ άλλων συνεργάζεται με τον Άντονι Κουήν για την τηλεόραση της πόλης του Σακραμέντο της Καλιφόρνιας, στην παρουσίαση του έργου: «ΖΟΡΜΠΑΣ» των Μίκη Θεοδωράκη - Νίκου Καζαντζάκη. Το 1971, επιστρέφει στην Ελλάδα και αρχίζει να ηχογραφεί λαϊκά τραγούδια σε συνεργασία με τους Αντώνη Κατινάρη - Κώστα Ψυχογιό, Χρ. Νικολόπουλο-Πυθαγόρα, Λουκ. Κηλαϊδόνη, (ΤΑ ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΑ) και τον Γιάν. Μαρκόπουλο, όπου λαμβάνει μέρος στα πιο σημαντικά έργα του συνθέτη όπως: «O ΣΤΡΑΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ» του Γιώρ. Σεφέρη. «ΘΗΤΕΙΑ», «ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ», «ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ», «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ» «ΟΡΟΠΕΔΙΟ» «ΕΡΓΑΤΕΣ».

Το 1977, θα κυκλοφορήσει σε δίσκο η σημαντικότερη δουλειά του συνθέτη Γ. Μαρκόπουλου «ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ», ποίηση Διον. Σολωμού. Στο έργο αυτό, οι ερμηνείες των Νίκου Ξυλούρη και Λάκη Χαλκιά καθώς και της Ειρήνης Παπά που παίρνει μέρος στους βασικούς ρόλους θα αφήσουν εποχή. Toν ΑΥΓΟΥΣΤΟ 81, ο Χαλκιάς με το συγκρότημά του ταξιδεύει για δεύτερη φορά στην Αυστραλία.

Αποκορύφωση της περιοδείας αυτής στην Αυστραλία είναι στο Σίδνευ, στο θέατρο «ΟΠΕΡΑ ΧΑΟΥΖ». Τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ 1982, στο «ΘΕΑΤΡΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΥ» (ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ) ο Λάκης Χαλκιάς παρουσιάζει την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΧΑΛΚΙΑΔΩΝ γιορτάζοντας τα «125 ΧΡΟΝΙΑ» συνεχούς προσφοράς της οικογένειας στην Δημοτική Παραδοσιακή μας μουσική και όχι μόνο. Το 1984, δέχεται την πρόταση της Ασπασίας Παπαθανασίου να μελοποιήσει αποσπάσματα από την «ΙΛΙΑΔΑ» του ΟΜΗΡΟΥ σε μετάφραση του Νίκου Καζαντζάκη - Γιάν. Κακριδή, για λογαριασμό της Ελληνικής Ραδ/νίας (Ε.Ρ.Α - 2).

Τον ίδιο χρόνο συνεργάζεται επίσης με τον συνθέτη Νίκο Μαμαγκάκη στο έργο: «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» του Ν. Καζαντζάκη που παρουσιάστηκε τον Αύγουστο στο Ηράκλειο Κρήτης και στο «ΗΡΩΔΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΩΝ» (Φεστιβάλ Αθηνών). Το 1992, ο Λ.Χ. ολοκληρώνει το μουσικό έργο, «2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ» (Από τον Όμηρο μέχρι σήμερα), που ο ίδιος το αποκαλεί - έργο ζωής - αφού για να το ολοκληρώσει ο καλλιτέχνης χρειάστηκε να δουλέψει γι’ αυτό περίπου -8- χρόνια μελετώντας και ερευνώντας προς όλες τις κατευθύνσεις.

Στις 11 Απριλίου 1995, με πρωτοβουλία της Γ.Σ.Ε.Ε. το μουσικό έργο «2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ» παρουσιάζεται ολοκληρωμένο στο «ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ», όπου και ηχογραφείται ζωντανά. Αρχές του 1996, ο Λ. Χαλκιάς παρουσιάζει τον νέο του δίσκο με τον γενικό τίτλο: «Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ». 11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2000. Ο Λάκης Χαλκιάς σε πρώτη συνεργασία με τον συνθέτη Χρήστο Λεοντή ερμηνεύει το έργο του συνθέτη με τον τίτλο: «ΚΑΤΑΧΝΙΑ», με πρωτοβουλία και διοργάνωση της συναυλίας από την ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Η παρουσίαση έγινε στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ.

Στις 28 ΜΑΪΟΥ του 2002 έρχεται η μεγάλη δικαίωση για τον Λ. Χαλκιά και βέβαια από τις κορυφαίες στιγμές της καλλιτεχνικής καριέρας, αφού το έργο ζωής για τον ίδιο, ¨2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ¨ παρουσιάζεται στο ¨ΗΡΩΔΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟ¨. ΙΟΥΝΙΟΣ ΤΟΥ 2002, και ο Λ. Χαλκιάς παρουσιάζει έναν ακόμα δίσκο (CD) Με τραγούδια παραδοσιακά από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, με τον γενικό τίτλο: «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ».

Στις 5 Ιουνίου του 2003, Το μουσικό έργο: ¨2500 Χρόνια Ελληνική Μουσική¨ με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, και του Πολιτιστικού Φορέα ¨ΑΚΡΟΘΕΑΜΑ¨, παρουσιάστηκε στη Ζυρίχη (Ελβετία) σε ένα από τα ωραιότερα Θέατρα Όπερας της Ευρώπης, στο ¨TONHALLE ZURICH¨, εκτός από τους Έλληνες καλλιτέχνες που συμμετείχαν, την Νένα Βενετσάνου, το Νικήτα Τσακίρογλου και την 12μελή ορχήστρα, πήραν μέρος: οι Ελβετοί καλλιτέχνες συμπεριλαμβανομένου του μαέστρου και Διευθυντού Pedro Cortina, της ορχήστρας Camerata Cortinas Ζυρίχης και της Χορωδίας Kammerchor St.Georg Kaltbrunn, 17, Μαρτίου 2004, ο Χαλκιάς ταξιδεύει για μια ακόμη φορά για την Αυστραλία καλεσμένος από την ελληνική Κοινότητα τον Πολιτιστικό Οργανισμό ¨ΑΝΤΙΠΟΔΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ 2004¨ Της Μελβούρνης, παίρνοντας συγχρόνως μέρος στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ του Σύδνεϊ, και της Αδελαΐδας. Απρίλιος του 2005, κυκλοφορεί ο νέος διπλός δίσκος ακτίνας του καλλιτέχνη με τίτλο: «36 Τραγούδια της ΗΠΕΙΡΟΥ με τον ΛΑΚΗ ΧΑΛΚΙΑ» από την FM Record. Μάιος 2006, ένας νέος δίσκος ακτίνας κυκλοφορεί με τίτλο: ¨ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ¨ από την εταιρεία ¨ΠΡΟΤΑΣΗΣ¨ με λαϊκά τραγούδια που ο Λ. Χαλκιάς πρώτο-τραγούδησε σε δίσκους 45 στροφών από το 1962 έως το 1966. 18. 20. & 21 Ιανουαρίου 2007, ο Χαλκιάς συναντιέται ξανά με τον μεγάλο συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο στο ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ, και τραγουδάει το έργο του συνθέτη σε στίχους Γ. Σκούρτη τους ¨ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ¨.

Τον Μάρτιο του 2007, ο Λάκης συνεχίζει την συνεργασία του με το Γιάννη Μαρκόπουλο παρουσιάζοντας στο κατάμεστο ΘΕΑΤΡΟ BADMINTON, το κορυφαίο έργο του συνθέτη «ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ» του Διονυσίου Σολωμού, μαζί με τους εξαίρετους συνεργάτες όπως: ο Μάριος Φραγκούλης, και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης επίσης τους ηθοποιούς: Άννα Συνοδινού, και ο Γρηγόρης Βαλτινός.

18, Απριλίου 2007, ο Λάκης Χαλκιάς, συμμετέχει στην μεγάλη συναυλία που έδωσε ο συνθέτης Γιαν. Μαρκόπουλος παρουσιάζοντας το έργο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ» αφιέρωμα στα 150 χρόνια από το θάνατο του Εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού, στο Θέατρο «BADMINTON» μαζί με τους Μάριο Φραγκούλη, Αλκίνοο Ιωαννίδη, και τους Ηθοποιούς, Άννα Συνοδινού και τον Γρηγόρη Βαλτινό.
18, Απριλίου ο καλλιτέχνης αναχωρεί για τη Κύπρο και παρουσιάζει στο Δήμο Στροβόλου, Λευκωσίας το μουσικό δρώμενο με τον γενικό τίτλο: «Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ», στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου. Μαζί του έχει την 12μελή ορχήστρα με την διεύθυνση του Χρήστου Χαλκιά.Το πρόγραμμα περιλάμβανε, εκκλησιαστικούς ύμνους, Λαϊκούς Θρήνους, Νεότερο Λαϊκό και Δημοτικό τραγούδι.

Τον ίδιο χρόνο, τον Ιούλιο, καλεσμένος από το Διεθνές Φεστιβάλ ¨Jerousalem Festival 08¨ που διοργανώνεται από την Yabous prodution (Παλαιστινιακή πολιτιστική οργάνωση) της Ιερουσαλήμ, ταξιδεύει με το συγκρότημά του, για πρώτη φορά στην Ιερουσαλήμ, παρουσιάζοντας ένα ελληνικό πρόγραμμα με τίτλο: ¨Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ¨ επίσης, τραγούδησε στα αραβικά ένα τραγούδι του μεγάλου Λιβανέζου συνθέτη και φίλου Marcel Khalife.

Από τις αρχές του 2007 ο Λ. Χαλκιάς ετοιμάζει μια δισκογραφική δουλειά που έχει ως θέμα τα παραδοσιακά τραγούδια της Ρούμελης με τον γενικό τίτλο: ¨ΛΑΚΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ ¨Ρούμ-ελη γαία λαλέουσα¨ (διπλό CD με 35 παραδοσιακά τραγούδια) και αυτό τον καιρό φτάνει προς το τέλος της. Μια εργασία που ο καλλιτέχνης αποκαλεί πολιτιστική πυξίδα για την παραδοσιακή μουσική ολόκληρης της Ρούμελης.

Μάρτιος 2009 ετοιμάζεται συγχρόνως μια εκπληκτική Λαϊκή δισκογραφική δουλειά στα στούντιο μια συνεργασία του Λάκη Χαλκιά με έναν από τους πιο πετυχημένους, αλλά και πιο γνήσιους λαϊκούς συνθέτες της εποχής μας τον Βαγγέλη Κορακάκη με τον τίτλο: ¨ΛΕΒΕΝΤΙΚΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ¨ που πολύ γρήγορα θα είναι έτοιμη (κυκλοφόρησε Σεπτέμβρης 2009) για να την απολαύσει ο κόσμος που αγαπάει το ωραίο κλασικό λαϊκό μας τραγούδι. Αθήνα, 20/02/2009

Δισκογραφία
1973 ο Στρατής ο Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους - Μαρκόπουλος γιάννης, Νίκος Ξυλούρης, Λάκης χαλκιάς, Κιουρκτσόγλου Ιωάννα, Μέμη Σπυράκου
1973 - Μικροαστικά - Κηλαηδόνης Λουκιανός, Χαλκιάς Λάκης, Ρουσέας Νίκος, Κιουρτσόγλου Ιωάννης, Χρυσομάλλης Μίμης

1974 - Θητεία - Μαρκόπουλος Γιάννης, Γαργανουράκης Χαράλαμπος, Χαλκιάς Γιάννης, Τάνια Τσανακλίδου Μουσικόραμα - 1974 - Μετανάστες - Μαρκόπουλος Γιάννης, Χαλκιάς Λάκης, Βίκη Μοσχολιού, Γιώργος Σκούρτης

1974 - Θεσσαλικός κύκλος - Μαρκόπουλος Γιάννης, Χαλκιάς Λάκης, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Μοσχολιού Βίκη, Λιζέτα Νικολάου, Σιδηρόπουλος Παύλος

1973 - Ο Στρατής ο Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους - Μαρκόπουλος γιάννης, Νίκος Ξυλούρης, Λάκης χαλκιάς, Κιουρκτσόγλου Ιωάννα, Μέμη Σπυράκου


1973 - Μικροαστικά - Κηλαηδόνης Λουκιανός, Χαλκιάς Λάκης, Ρουσέας Νίκος, Κιουρτσόγλου Ιωάννης, Χρυσομάλλης Μίμης

1974 - Θητεία - Μαρκόπουλος Γιάννης, Γαργανουράκης Χαράλαμπος, Χαλκιάς Γιάννης, Τάνια Τσανακλίδου


1974 - Μετανάστες - Μαρκόπουλος Γιάννης, Χαλκιάς Λάκης, Βίκη Μοσχολιού, Γιώργος Σκούρτης

1974 - Θεσσαλικός κύκλος - Μαρκόπουλος Γιάννης, Χαλκιάς Λάκης, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Μοσχολιού Βίκη, Λιζέτα Νικολάου, Σιδηρόπουλος Παύλος

1975 - Ανεξάρτητα - Βίκη Μοσχολιού, Νίκος Ξυλούρης, Λάκης Χαλκιάς, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Λιζέτα Νικολάου, Αλεξάνδρα, Παύλος Σιδηρόπουλος
1975 - Ανεξάρτητα

Βίκη Μοσχολιού, Νίκος Ξυλούρης, Λάκης Χαλκιάς, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Λιζέτα Νικολάου, Αλεξάνδρα, Παύλος Σιδηρόπουλος


Προσωπικοί Δίσκοι

"ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΟ" Columbia 1963 (45 Στροφές)

(Μουσική: Θεόδωρου Δερβενιώτη - Στίχοι: Κώστα Βίρβου)

"Μ' ΕΚΑΨΕΣ Μ' ΕΚΑΨΕΣ" Columbia 1963 (45 Στροφές)

(Μουσική: Θεόδωρου Δερβενιώτη - Στίχοι: Κώστα Βίρβου)

"ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ" Columbia 1963 (45 Στροφές)

(Μουσική: Θεόδωρου Δερβενιώτη - Στίχοι: Κώστα Βίρβου)

"ΑΓΑΠΩ ΑΓΑΠΩ" Nina 1963 (45 Στροφές)

Μουσική - Στίχοι: Λάκη Χαλκιά

"ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΜΗ ΡΩΤΑΣ" Nina 1963 (45 Στροφές)

Mουσική: Λάκη Χαλκιά - Στίχοι: Λάκη Τσόλη

"ΟΠΩΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙΣ" Music Box 1964 (45 Στροφές)

(Μουσική - Στίχοι (Θεόδωρου Πολυκανδριώτη)

"ΝΤΟΛΤΣΕ ΒΙΤΑ" Music Box 1964 (45 Στροφές)

(Μουσική: Θεόδωρου Δερβενιώτη - Στίχοι: Κώστα Βίρβου)45 Στροφές

"ΔΕΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ" Music Box 1964 (45 Στροφές)

(Μουσική: Θεόδωρου Δερβενιώτη - Στίχοι: Κώστα Βίρβου)

"ΝΥΧΤΩΣΕ" Nina 1963 -64 (45 Στροφές)

Μουσική - Στίχοι: Λάκη Χαλκιά - Χρ. Χαλκιά

ΛΑΚΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ : Τ' AIDONIA A.H. RECORDS N.Y. 1963-4 ( L.P.)

'"ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΤΑΒΕΡΝΑ" Lura 1965 (45 Στροφές)

Μουσική - Στίχοι : Γιάννη Παπαϊωάννου

"ΣΤΡΑΤΗΣ Ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ" Columbia 1963 (L.P.) συμμετοχή

Μουσική: Γιάννη Μαρκόπουλου- Ποίηση: Γιώρ. Σεφέρη

"ΜΙΚΡΟΑΣΤΙΚΑ" Columbia 1972 - 73 (L.P.) συμμετοχή

Μουσική: Λουκ. Κηλαϊδόνη - Στίχοι: Γιάν. Νεγραπόντη

"ΘΗΤΕΙΑ" Columbia 1972 - 73 (L.P.) συμμετοχή

Μουσική: Γιάννη Μαρκόπουλου - Ποίηση: Μάνου Ελευθερίου

"ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ" Columbia 1974 (L.P.)

Μουσική: Γιαν. Μαρκόπουλου - Στίχοι: Γιωρ. Σκούρτη

"ΘΕΣΣΑΛΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ" Columbia 1974-75 (L.P.)

Μουσική: Γιάν. Μαρκόπουλου - Στίχοι: Κώστα Βίρβου

"ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ" Columbia 1975 (L.P.) συμμετοχή

Μουσική: Γιάννη Μαρκόπουλου - Διάφοροι Στιχουργοί & ποιητές

"ΟΡΟΠΕΔΙΟ" Columbia 1975 - 76 (L.P.)

Μουσική: Γιάν. Μαρκόπουλου - Ποίηση: Μιχάλη Κατσαρού

"ΕΡΓΑΤΕΣ" Columbia 1976 (L.P.)

Μουσική - Στίχοι: Γιαν. Μαρκόπουλου

"ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ" Columbia 1977 (L.P.)

Μουσική: Γιάν. Μαρκόπουλου - Ποίηση: Διον. Σολωμού

"ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ¨" Columbia 1978 (L.P.)

Παραδοσιακά τραγούδια (Διασκευή Λάκη & Χρήστου Χαλκιά)

"ΛΑΪΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ" Columbia 1979 (L.P.)

Μουσική: Απόστ. Καλδάρα - Διάφοροι Στιχουργοί

"ΡΙΖΕΣ" Columbia 1980 (L.P.) συμμετοχή

Δημοτικά & Λαϊκά τραγούδια (Διασκευή Γιαν. Μαρκόπουλου)

"ΠΙΚΡΑΜΕΝΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ" Columbia 1981 (L.P.)

Μουσική: Μάριου Τόκα - Ποίηση: Γιάννη Ρίτσου

"ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ" Columbia 1982 (L.P.)

Παραδοσιακά τραγούδια (Διασκευή Λάκη & Χρήστου Χαλκιά

"ΚΕΦΙ ΓΛΕΝΤΙ ΚΑΙ...ΧΑΜΟΣ" Δισ. Συν. Καλ. 1985

Δημοτικά & Λαϊκά τραγούδια (διασκευή Λάκη & Χρήσ. Χαλκιά

"ΕΙΡΗΝΗ" Maxi Single Δισ. Συν. Καλ. 1985

Mουσική: Λάκη Χαλκιά - Στίχοι: Δημ. Λεοντάρη

"ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ" Δισ. Συν. Καλ. 1986

Μουσική: Βασ. Τσαμούλη - Ποίηση: Παλαιστίνιων Ποιητών

"ΟΔΥΣΣΕΙΑ" Δισ. Συν. Καλ. 1986 συμμετοχή

Μουσική: Νίκου Μαμαγκάκη - Ποίηση: Νίκου Καζαντζάκη

"ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΒΡΑΔΙ¨" Polygram 1988

Μουσική: Αντ. Στεφανίδη - Στίχοι: Βασ. Παπαδόπουλου

"ΑΦΡΙΚΗ ΤΩΡΑ" Philips 1989

Μουσική: Γιώρ. Κατσαρού - Στίχοι: Αφρικανών Ποιητών - Μετάφραση: Δημ. Ιατρόπουλου

"ΜΗΝ ΤΡΥΠΑΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ" Columbia 1990 -91 (L.P.) συμμετοχή

Mουσική: Γιώρ. Κατσαρός - Ποίηση: Δημ. Ιατρόπουλου

"Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ" Warner music 1992

Παραδοσιακά τραγούδια (Διασκευή: Λάκη & Χρησ. Χαλκιά

"Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ" Strofes Music 1996

Mουσική: Λάκη Χαλκιά - Στίχοι: Γεωργίου Σουρή, Γιάν. Κακουλίδη & άλλων

"2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ" Κ. Ε. Μ. ΧΑΛΚΙΑΣ 1999-2000

ΛΑΚΗ ΧΑΛΚΙΑ (Από τον Όμηρο μέχρι σήμερα)

"ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΚΕΝΤΗΜΑΤΑ" CENTRAL MUSIC" CM2007- 2002

Παραδοσιακά τραγούδια (Διασκευή: Λάκη & Χρησ. Χαλκιά

"Ξηγημένα & παρεξηγημένα" ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠ' ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ (FM RECORDS) 2003 συμμετοχή

Παλιά και νέα λαϊκά τραγούδια από διάφορους συνθέτες

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΝΘΕΤΕΣ Βασίλης Τσιτσάνης" (FM RECORDS) 2004 συμμετοχή

Παλιά λαϊκά τραγούδια μεγάλες επιτυχίες

"EΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ Χρήστος Νικολόπουλος" (FM RECORDS) 2004 συμμετοχή

Παλιά λαϊκά τραγούδια μεγάλες επιτυχίες

"EΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ Απόστολος Καλδάρας" (FM RECORDS) 2004 συμμετοχή

Παλιά λαϊκά τραγούδια μεγάλες επιτυχίες

"36 τραγούδια της Ηπείρου με τον Λάκη Χαλκιά" (FM RECORDS) 2005

Παραδοσιακά τραγούδια από όλη την ΗΠΕΙΡΟ

"ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ"PROTASIS" 2006

Λαϊκες συνθέσεις του Λ.Χαλκιά & μεγάλες επιτυχίες του 62-65 (Πρώτη δισκογραφία)

Καραντζή Νεκταρία - Βιογραφικό & δισκογραφία

Νεκταρία Καραντζή κατάγεται από την Λακωνία. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής Θεσσαλονίκης, με master στον Τομέα Ποινικού Δικαίου από τη Νομική Σχολή Αθηνών,

Νεκταρία Καραντζήείναι σήμερα υποψήφια διδάκτωρ, με ειδίκευση στα θέματα Ποινικής Προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων (δηλαδή θέματα που αφορούν σε παντός είδους καλλιτεχνικές δημιουργίες), με τα οποία και αποκλειστικά πλέον ασχολείται, σε ό, τι αφορά στο χώρο της Νομικής.

Αριστούχος με διάκριση από τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ι.Μ.Πειραιά, είναι ψάλτρια από τα 9 της χρόνια σε διάφορους ναούς, μεταξύ των οποίων ο Ι.Ν. Αγ. Παρασκευής Μαλακάσας, το Ι.Η. Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στο Μήλεσι Ωρωπού (γνωστό ως μοναστήρι του Γέροντα Πορφυρίου) και ο Ι.Ν. Παναγίας "Ρόδον το Αμάραντον" στην Καλλίπολη Πειραιά, στον οποίο ψάλλει έως σήμερα. Στη βυζαντινή μουσική μαθήτευσε κυρίως κοντά στον πρωτοψάλτη και καθηγητή Β.Μ., φιλόλογο-θεολόγο κ. Δημήτρη Βερύκιο.

Από το 2004, συνεργάζεται μόνιμα, σε συναυλίες και δισκογραφία, με τον μεγάλο δάσκαλο της δημοτικής μας παράδοσης Χρόνη Αηδονίδη, στον οποίο μαθήτευσε στο παραδοσιακό τραγούδι Θράκης, Μ. Ασίας και Μακεδονίας.

Συνεργάζεται επίσης με τον συνθέτη Γιώργο Βούκανο, σε συναυλίες με έργα του και σε δισκογραφία. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα φωνητικής με τον Θάνο Πετράκη και την Ντίνα Γουδιώτη και ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου και δυτικής μουσικής.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ:
1. κασέτα: "Ιησού Γλυκήτατε" (εκδ. 1993) (βυζαντινοί ύμνοι με τον Γέροντα Πορφύριο).
2. κασέτα: "Υμνήσωμεν πάντες θεοπρεπώς" (εκδ. 1996) (βυζαντινοί ύμνοι με τον Γέροντα Πορφύριο).
3. κασέτα: "Ευλογητός ο Θεός" (εκδ. 1998) (βυζαντινοί ύμνοι με τον Γέροντα Πορφύριο).
4. κασέτα και cd: "Προκαθάρωμεν εαυτoύς" (εκδ. 2001) (βυζαντινοί ύμνοι με τον Γέροντα Πορφύριο).
5. κασέτα και cd: "Μικρός Παρακλητικός Κανόνας" (υπό έκδοση) (με τον Γέροντα Πορφύριο).
6. διπλό CD: "Όταν οι Δρόμοι Συναντιούνται" (εκδ. 2004, Μελωδικό Καράβι και Sony), με τον Χρόνη Αηδονίδη, με παραδοσιακά τραγούδια της Θράκης και της Μ.Ασίας και βυζαντινούς εκκλησιαστικούς ύμνους.
7. διπλό CD/DVD: "ΕΠΙΚΡΑΝΘΗ" (εκδ. 2006, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος), με τον Χρόνη Αηδονίδη και τον καθηγητή βυζαντινής μουσικής, Δημήτρη Βερύκιο, με βυζαντινούς ύμνους της Μ. Εβδομάδας, που ακουστηκαν στην σειρά της ΕΤ1 "Επικράνθη", παραγωγής 2005.
8. cd: "Το δαχτυλίδι του αυτοκράτορα" (εκδ. 2006, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος) το οποίο συνοδεύει το ομώνυμο βιβλίο της Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη, στο οποίο συμμετέχω ερμηνεύοντας δύο τραγούδια σε μουσική του συνθέτη Γιώργου Βούκανου.
9. συλλεκτικό cd: "1936-2006: Αποστολική Διακονία/70 χρόνια προσφοράς στην Εκκλησία και τους λαούς του κόσμου" (εκδ. 2006, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος), με βυζαντινούς ύμνους.

10. cd: "Να τα πούμε;" της Εστουδιαντίνας (Μουσικό Καμπανάκι, 2009)

11. συλλεκτικό cd "Χρόνης Αηδονίδης, ο δάσκαλος της παράδοσης" έκδ. περιοδικό ΔΙΦΩΝΟ (Νοέμβριος 2009)

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ:
Συμμετείχε στην μουσική σειρά εκπομπών «Επικράνθη» που προβλήθηκε για πρώτη φορά από την ΕΤ1, ερμηνεύοντας βυζαντινούς εκκλησιαστικούς ύμνους της Μ. Εβδομάδας, με συντελεστές επίσης: τον Χρόνη Αηδονίδη και τον Δημήτρη Βερύκιο στην απόδοση βυζαντινών εκκλησιαστικών ύμνων και τον Γρηγόρη Βαλτινό και την Κοραλία Καράντη στην απαγγελία κειμένων των Ιερών Ευαγγελίων.


Την περίοδο αυτή ετοιμάζει το λεύκωμα-βιογραφία του Χρόνη Αηδονίδη και τον πρώτο της προσωπικό δίσκο.

Ουκουλέλε


Το Ουκουλέλε ή Ούκε (Ukulele και Uke) ή γιουκαλίλι, όπως συχνά αποκαλείται σύμφωνα με την αγγλική προφορά, είναι έγχορδο μουσικό όργανο στο σχήμα της κιθάρας που προέρχεται από το πανομοιότυπο όργανο machete da braça, το οποίο μεταφέρθηκε στη Χαβάη (γνωστή τότε με την ονομασία Νήσοι Σάντουϊτς) από μετανάστες από το πορτογαλικό νησί της Μαδέιρα. Ως πρώτοι κατασκευαστές του οργάνου στη Χαβάη αναφέρονται οι Πορτογάλοι Μανουέλ Νούνες, Αουγκούστο Ντίας και Χοσέ ντο Εσπίριτο Σάντο, που έφθασαν στη χώρα το 1879. Κατά την ταξινόμηση Hornbostel-Sachs ανήκει στην οικογένεια των χορδόφωνων. Το σχήμα του μοιάζει με αυτό της κιθάρας, αλλά τα δύο όργανα έχουν διαφορά στο μέγεθος καθώς το ουκουλέλε είναι αρκετά μικρότερο από την κιθάρα. Άλλη μια διαφορά με την κιθάρα είναι ότι το ουκουλέλε έχει τέσσερις χορδές αντί έξι που έχει τυπικά η κιθάρα. Το βασικό κούρδισμά του είναι σολ-ντο-μι-λα, ενώ χρησιμοποιούνται ακόμα τα λα-ρε-φα δίεση-σι και ρε-σολ-σι-μι.

Στη Χαβαϊκή γλώσσα, η ονομασία ουκουλέλε σημαίνει ψύλλος που αναπηδά και υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με την προέλευσή της. Μία από αυτές σχετίζεται με τον Άγγλο αξιωματούχο Έντουαρντ Πέρβις, ο οποίος εγκαταστάθηκε στη Χαβάη το 1879. Ο Πέρβις ήταν ταλαντούχος μουσικός και συνήθιζε να παίζει προς ευχαρίστηση του βασιλιά της Χαβάης, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, τού έδωσε το χαβαϊκό προσωνύμιο ουκουλέλε, εξαιτίας του ζωηρού χαρακτήρα του και της μικρόσωμης εμφάνισής του. Κατά μία άλλη εκδοχή, η ονομασία περιγράφει τη γρήγορη κίνηση των χεριών του οργανοπαίχτη πάνω στην ταστιέρα του, ενώ κατά την πιο ποιητική ερμηνεία της βασίλισσας της Χαβάης Liliʻuokalani, η χαβαϊκή λέξη uku σημαίνει δώρο και παραπέμπει στη μεταφορά του οργάνου από την Πορτογαλία στις νήσους Σάντουϊτς. Σημαντικό ρόλο στην καθιέρωση του ουκουλέλε στη μουσική της Χαβάης διαδραμάτισε η έντονη ενασχόληση του «πρόσχαρου» μονάρχη Καλάκουα A' με αυτό. Υπήρξε το αγαπημένο μουσικό όργανό του, ενώ ήταν και ο ίδιος εκτελεστής του, επιχειρώντας να το εισάγει στις μουσικές εκδηλώσεις της χώρας. Σύμφωνα με μία παράδοση, το ουκουλέλε συνόδευσε για πρώτη φορά το χορό χούλα, κατά τον εορτασμό του ιωβηλαίου του βασιλιά το 1886.

Διακρίνονται τέσσερα είδη ουκουλέλε, ανάλογα με το μέγεθος του οργάνου. Το σοπράνο έχει μήκος 46-53 εκατοστά περιλαμβάνοντας περίπου 12-17 τάστα, το κοντσέρτο φθάνει τα 60 εκατοστά και τα 19 τάστα, το τενόρο ουκουλέλε είναι περίπου 70 εκατοστά και αποτελείται από 18 έως 22 τάστα, ενώ το βαρύτονο είναι το μεγαλύτερο σε μήκος, φθάνοντας τα 80 εκατοστά και τα 22 τάστα. Όλοι οι διαφορετικοί τύποι του ουκουλέλε παίζονται συνήθως με χρήση συγχορδιών, αν και το σοπράνο χρησιμοποιείται, ειδικότερα μετά τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και το έργο του Jesse Kalima, και ως σολιστικό μελωδικό όργανο. Μια παραλλαγή του ουκουλέλε είναι το ομώνυμο όργανο της Ταϊτής, το οποίο εμφανίζει αρκετές διαφορές.

Σημαντικοί εκτελεστές του ουκουλέλε, με καταγωγή από τη Χαβάη, υπήρξαν οι Ernest Kaai (1881–1962), Jesse Kalima (1920–80) και Herb Ohta (γεν. 1934). Στην Αμερική, μουσικοί που διακρίθηκαν στο όργανο ήταν οι Κλιφ Έντουαρντς (γνωστός και ως Ukulele Ike, 1895–1971), Ρόι Σμεκ (1900–94), Άρθουρ Γκόντφρι (1903–83) και Tiny Tim (ψευδώνυμο του Herbert Buckingham Khaury, 1925–96). Στην Ευρώπη, το ουκουλέλε χρησιμοποιήθηκε από μουσικούς του βρετανικού music hall, ενώ στους πιο γνωστούς οργανοπαίχτες ανήκει ο Τζορτζ Φόρμπι (George Formby 1904–61), ο οποίος διακρίθηκε επίσης στο όργανο του banjulele, το οποίο συνδυάζει το σώμα του μπάντζου με τα χαρακτηριστικά του ουκουλέλε.

Dio θα σε θυμόμαστε για πάντα .... Καλό ταξίδι

Ένας μεγάλος, ένας γίγαντας , ένας μεν κοντός αλλά τεράστιος με την φωνή του άνθρωπος, εν ονόματι Ronnie James Dio ... δεν είναι πλέον κοντά μας. Όλοι γνωρίζαμε ότι πάλευε να νικήσει τον καρκίνο που είχε εμφανιστεί και πιστεύαμε ότι αυτό το τέρας δεν θα κερδίζει την μεγάλη του καρδιά και θα τον φοβηθεί. Ο Dio όμως
κουράστηκε και παρέδωσε τα όπλα, έφυγε για το μακρύ ταξίδι και πλέον βρίσκεται παρέα με άλλους θρύλους της Rock & Metal μουσικής κοινότητας.

Εμείς οι θνητοί μένουμε πίσω παρέα με τις τραγουδάρες του, να τον θυμόμαστε .... ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!

Καλό σου ταξίδι DIO ... Rest In Peace
Ήσουν τρελός Rokakias !!!

PUNK
Αυτή την εβδομάδα θα αναφέρουμε λίγα πράγματα για ένα είδος μουσικής που από μόνο του θεωρείτε ολόκληρο κίνημα, την πανκ. Δεν είμαι λάτρης και οφείλω να δηλώσω ότι οι γνώσεις μου σε αυτό το είδος είναι κάπως περιορισμένες όμως σας παρουσιάζω μερικά πράγματα που διάβασα και έμαθα για την πανκ.


Το πανκ είναι μουσικό είδος που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής τη δεκαετία του '60, αρχικά από τη Νέα Υόρκη, και έγινε γνωστό στα μέσα της δεκαετίας του '70. Οι ρίζες του βρίσκονται στο garage rock αλλά και σε συγκροτήματα όπως οι MC5, Stooges, Ramones, Πάττι Σμιθ και New York Dolls, μετά τα μέσα της δεκαετίας του '70 όμως εισήχθη στην Αγγλία και έγινε δημοφιλές από συγκροτήματα όπως οι Sex Pistols, οι Clash, οι Crass κ.α. σαν μουσική του λευκού απορριπτόμενου νεολαίου και μέρος ενός κινήματος πολιτικής και κοινωνικής καταγγελίας και αμφισβήτησης του κατεστημένου.

Παίζεται συνήθως με κιθάρα, μπάσο & ντραμς, σπάνια και πλήκτρα ή άλλα όργανα, και οργισμένα φωνητικά. Είναι υποκατηγορία του ροκ, προερχόμενο από το garage rock και είναι μουσική απλή, με έμφαση στις απλές ρυθμικές φόρμες, την ταχύτητα και την ενέργεια, με στίχους που συνήθως θίγουν κοινωνικά, πολιτικά ή προσωπικά θέματα, συχνά οργισμένοι ή χλευαστικοί. Οι συνθέσεις ήταν συνήθως σύντομες (αρκετές φορές κάτω από δυο λεπτά) σαν αντίθεση στις επικές συνθέσεις του progressive και του κλασικού ροκ, ενώ ο ρυθμός κοφτός και νευρικός, σε αντίθεση με την μελωδική και χορευτική disco που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή.

Πολλοί από τους πανκ μουσικούς ήταν επαγγελματίες, αρχικά αρνούνταν όμως να παίξουν κάτι παραπάνω από μερικές κοφτές συγχορδίες, επίσης θέλοντας να αντιτεθούν στο τεχνικό παίξιμο που αποθεώθηκε από τους μουσικούς του κλασικού ροκ, ενώ άλλοτε οι μουσικοί ήταν ερασιτέχνες, με ελάχιστη ή λίγη τεχνική, που όμως ταίριαξαν με τη φιλοσοφία και την απλότητα της πανκ μουσικής. Αναβίωση γνώρισε το πανκ τα τελευταία χρόνια, με ποπ-πανκ συγκροτήματα όπως οι Offspring,Blink-182,Sum 41 ή οι Greenday που ηχητικά προσεγγίζουν μεν το πανκ της δεκαετίας του '70, δεν αντιπροσωπεύουν όμως κοινωνικά το κλίμα της πρώτης σκηνής της εποχής εκείνης.

Από τις σύγχρονες mainstream πανκ (ποπ-πανκ) μπάντες συχνά λείπει το πολιτικό και κοινωνικό μήνυμα. Συνήθως αποτελούν εμπορικά μουσικά σχήματα και η στάση τους θεωρείται από πολλούς ξένη ως προς το αυθεντικό ύφος και την αντιεμπορική στάση του πανκ.

Εκπρόσωποι : MC5 - Stooges - Ramones - Πάττι Σμιθ - New York Dolls - Sex Pistols - Clash -Crass - Offspring - Blink182 - Sum 41 – Greenday


Kick Out The Jams - MC5


New York Dolls - Jet Boy

The Clash - Dirty Punk

The Offspring - The kids arent alright


The Passenger - Iggy Pop and The Stooges 70s


The Ramones - Judy Is a Punk


The Sex Pistols - God Save The Queen


Waiting Underground - Patti Smith



Αυτά για άλλη μια εβδομάδα μέσα απ’ το tralala. Πιστεύω να σας έδωσα ένα ερέθισμα να μπείτε και σε ένα άλλο μονοπάτι της μουσικής. Μέχρι την επόμενη φορά που θα ταξιδέψουμε εις το επανειδείν και να θυμάστε ότι ‘’ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΚΟΥΩ’’.

Reggae


Αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 60 με επίκεντρο την Τζαμάικα. Είχε πολύ μεγάλη εξέλιξη και έφτασε να είναι το κυρίαρχο είδος της Τζαμαϊκανής μουσικής. Η διάδοση του ήταν γρήγορη διεθνώς με πολύ μεγάλη απήχηση στην Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Αφρική. Οι ρίζες τις εντοπίζονται σε ένα παραδοσιακό είδος μουσικής με την ονομασία ‘’μέντο’’ και του ‘’σκα’’.

O όρος reggae και ο χαρακτηριστικός ρυθμός χρονολογείται από το 1968 όπου κυκλοφόρησε και το τραγούδι Do the Reggay του συγκροτήματος Toots & the Maytals. Ένας ακόμα εκπρόσωπος της ρέγκε, ο δημοφιλής τραγουδιστής Τζίμι Κλιφ (Jimmy Cliff), κατάφερε να αποκτήσει διεθνή φήμη ως πρωταγωνιστής της ταινίας The Harder They Come (1972), που συνέβαλε σημαντικά στη διάδοση του νέου μουσικού είδους.

H ρέγκε διατήρησε κυρίως τοπικό χαρακτήρα κατά τα πρώτα χρόνια διαμόρφωσής της, καθώς οι περισσότεροι εκπρόσωποί της παρέμεναν στη Τζαμάικα ενώ μικρό δείγμα της μουσικής τους ακουγόταν σε ραδιοφωνικούς σταθμούς εκτός της χώρας, κυρίως τραγούδια των Τζίμι Κλιφ και Ντέσμοντ Ντέκερ που περιστασιακά προβάλλονταν στην Αμερική και στην Ευρώπη. Στη δεκαετία του 1970 διαδόθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, κυρίως μέσω Τζαμαϊκανών μεταναστών αλλά και εγχώριων μουσικών, ενώ σημαντική συνεισφορά στη διάδοση της στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε πολλές ακόμα χώρες του κόσμου είχε ο Μπομπ Μάρλεϊ, ηγέτης του συγκροτήματος The Wailers και ένας από τους δημοφιλέστερους καλλιτέχνες του είδους παγκοσμίως.

Ο Μάρλεΐ εισήγαγε επίσης ορισμένες καινοτομίες στη ρέγκε, επιταχύνοντας ελαφρά το ρυθμό της, χρησιμοποιώντας ενισχυμένες ροκ και μπλουζ κιθάρες καθώς και ένα φωνητικό γκόσπελ τρίο (I-Threes). Επιπλέον, οι Wailers ενσωμάτωσαν στοιχεία δανεισμένα από παραδοσιακούς αφρικανικούς και τζαμαϊκανούς ρυθμούς, όπως και από τους τελετουργικούς τυμπανισμούς που αποτελούσαν μέρος της μουσικής παράδοσης του κινήματος των Ρασταφάρι.

Ο Μπομπ Μάρλεϊ θεωρείται η αιχμή του δόρατος της ρέγκε μουσικής, ωστόσο κατά τη δεκαετία του 1970 αρκετοί μουσικοί συνεισέφεραν επίσης στην εξέλιξη του είδους, με αποτέλεσμα την εμφάνιση αρκετών παραλλαγών του. Οι Sly and Robbie εισήγαγαν ένα γρηγορότερο είδος της ρέγκε που ονομάστηκε rockers, οι τραγουδιστές Γκρέγκορι Άιζακς και Ντένις Μπράουν τραγούδησαν με το χαρακτηριστικό ύφος τους το είδος που αποκαλείται lovers rock, ενώ στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ξεκίνησε να αναπτύσσεται από DJs το πολύ δημοφιλές είδος του dancehall που χαρακτηρίζεται από το γρηγορότερο ρυθμό του, τη χρήση «συνθεσάιζερ» και rap φωνητικών.

Ως μουσικό είδος εξέφρασε κυρίως τις καταπιεσμένες και οικονομικά υποβαθμισμένες κοινωνικές τάξεις, με συχνές αναφορές στην ανάγκη ισότητας και δικαιοσύνης, όπως αυτές αποτυπώθηκαν στους στίχους των τραγουδιών. Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος των Maytals, Φρέντερικ Χίμπερτ, όρισε τον όρο ρέγκε σχολιάζοντας χαρακτηριστικά: «Ρέγκε σημαίνει ό,τι προέρχεται από το λαό, κάτι καθημερινό, από το γκέτο [...] σημαίνει φτώχεια, δεινά, Ρασταφάρι, οτιδήποτε από το γκέτο. Είναι μουσική επαναστατών, ανθρώπων που δεν έχουν αυτό που επιθυμούν». Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, η ρέγκε συνδέθηκε επίσης στενά με το ρασταφαριανισμό, μεταφέροντας τα κοινωνικά και θρησκευτικά μηνύματά του και συμβάλλοντας στη διάδοσή του.



Εκπρόσωποι : Toots & the Maytals - Jimmy Cliff – Desmond Dekker – Bob Marley - Sly and Robbie - Gregory Isaacs - Peter Tosh - Aswad



Bob Marley - One Love



Desmond Dekker - The Israelites


Dont Turn Around - Aswad

Gregory Isaacs - Rumours Rumours Riddim



Peter Tosh - Johnny Be Goode


Sly and Robbie - Lovesounds


The Harder They Come Jimmy Cliff


Toots & The Maytals - Do The Reggae



Eλπίζω να βοήθησα να πάρετε μια γεύση για την reggae μουσική έτσι ώστε να την αγαπήσετε ακόμα περισσότερο. Αυτά από μένα για άλλη μια εβδομάδα, μέχρι την επόμενη φορά να είστε καλά. Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη και μην ξεχνάτε ότι ‘’ΑΚΟΥΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΑΚΟΥΩ’’

Εις το επανειδείν…

Ιστορικά γεγονότα

10/5/1760 Γεννιέται ο Γάλλος συνθέτης της «Μασσαλιώτιδας» Claude Joseph Rouget de Lisle. Πέθανε το 1836.

10/5/1905 Γεννιέται ο ρεμπέτης Μάρκος Βαμβακάρης, από τους ακρογωνιαίους λίθους της λαϊκής μουσικής. Πέθανε το 1972.

10/5/1946 Γεννιέται ο Άγγλος κιθαρίστας των Traffic, Dave Mason. Την ίδια μέρα, γεννιέται και ο Βρετανός μουσικός και τραγουδοποιός Graham Gouldman, μέλος των 10CC.

10/5/1960 Γεννιέται ο Ιρλανδός τραγουδιστής των U2, Bono, κατά κόσμον Paul David Hewson.

10/5/1986 Το «West End Girls» των Pet Shop Boys ανεβαίνει στο Νο 1 των Η.Π.Α. Την ίδια μέρα, το «Rock Me Amadeus» του Falco ανεβαίνει στο Νο 1 της Μεγάλης Βρετανίας.

Σαν σήμερα 10/5/1905

Γεννιέται ο ρεμπέτης Μάρκος Βαμβακάρης, από τους ακρογωνιαίους λίθους της λαϊκής μουσικής. Πέθανε το 1972.

Γεννήθηκε στις 10 Μαΐου του 1905 στον συνοικισμό Σκαλί της Άνω Χώρας της Σύρου από οικογένεια Καθολικών. Οι γονείς του ήταν...

φτωχοί αγρότες και ήταν ο πρωτότοκος από έξι αδέλφια. Ο παππούς του έγραφε τραγούδια και ο πατέρας του έπαιζε πίπιζα που πολλές φορές από μικρή ηλικία τον συνόδευε ο μικρός Μάρκος παίζοντας νταούλι σε διάφορα πανηγύρια. Για το θρήσκευμά του απέκτησε αργότερα και το παρατσούκλι «Φράγκος».

Σε ηλικία 12 ετών ο Βαμβακάρης έφυγε από τη Σύρο, μετά από μια ζημιά που προξένησε άθελά του και πήγε στον Πειραιά, όπου αργότερα τον ακολούθησε και η οικογένεια του. Εκεί ασχολήθηκε με διάφορα επαγγέλματα όπως λιμενεργάτης (φορτοεκφορτωτής, εργάτης γαιανθράκων, στα λεγόμενα καρβουνιάρικα), λούστρος, εφημεριδοπώλης, εργάτης σε κλωστήρια, και περίπου το 1925 ως εκδορέας στα δημοτικά σφαγεία. Εκείνη την εποχή ο Μάρκος Βαμβακάρης ερωτεύτηκε τρελλά και παντρεύτηκε μια κοπέλα αμφιβόλου ηθικής που την έλεγαν Ζιγκοάλα που ήταν πόρνη στο επάγγελμα.Τότε έμαθε μπουζούκι και άρχισε να γράφει τραγούδια, εντυπωσιάζοντας με την ταχύτητα που έμαθε το όργανο αυτό και με την ικανότητά του, την ευρηματική πενιά του, τη δεξιοτεχνία του και την καταπληκτική στιχογραφία του.


Συμμετείχε μαζί με το Γιώργο Μπάτη, το Στράτο Παγιουμτζή και τον Ανέστη Δελιά στο πρωτοποριακό για την εποχή μουσικό σχήμα που ονομάστηκε «Η Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς». Το 1933 με την πιεστική παρότρυνση του Σπύρου Περιστέρη o Μάρκος Βαμβακάρης κυκλοφόρησε την πρώτη ηχογράφηση με μπουζούκι στην Ελλάδα, το «Καραντουζένι» («Να 'ρχόσουνα ρε μάγκα μου») ερμηνεύοντάς το ο ίδιος παρ΄ όλο που είχε σοβαρές επιφυλάξεις για την ποιότητα της φωνής του. Η περίοδος λίγο πριν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ίσως η παραγωγικότερή του. Μεταξύ άλλων το 1935 γράφει και ηχογραφεί τη «Φραγκοσυριανή», το γνωστότερο ίσως τραγούδι του, το οποίο όμως έγινε επιτυχία 25 χρόνια αργότερα με τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ο ίδιος αφηγείται για τη δημιουργία του τραγουδιού:

"Όλος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί. Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν..... Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα:

Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
Λες και μάγια μου΄χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά...

Ούτε και ξέρω πως την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή."

Ο Μάρκος Βαμβακάρης αποδείχτηκε ατυχέστατος στο γάμο του με τη Ζιγκοάλα. Τον απατούσε ακόμη και με τον καλύτερό του φίλο, αλλά εκείνος εξακολουθούσε να την αγαπάει. Αυτό έγινε αιτία να ξεσπάσει άγριος καυγάς μεταξύ αυτού και του μεγάλου του αδελφού. Το διαζύγιο δεν άργησε να εκδοθεί. Όμως και μετά το διαζύγιο η "κυρία" εξακολουθούσε να έχει οικονομικές απαιτήσεις. Αυτό ο Μάρκος Βαμβακάρης το αντιμετώπισε εξ' ίσου προκλητικά ως εξής: Έγραφε τα τραγούδια του ακόμα και αυτοβιογραφικά που τον φωτογράφιζαν ως δημιουργό τους (πχ ο Πολυτεχνίτης) σε ονόματα όπως του Περιστέρη και του Μάτσα καθώς και σε ψευδώνυμα ανύπαρκτων προσώπων (φυσικά εισπράτοντας ο ίδιος τα πνευματικά δικαιώματα). Με αυτόν τον τρόπο κατάφερνε να μειώσει στο ελάχιστο το προσωπικό τεκμαρτό του (όχι το πραγματικό) εισόδημα και η "κυρία" να μην του πάρει τίποτα. Για αυτήν την ιστορία ο Μάρκος έγραψε το αυτοβιογραφικό του τραγούδι «Το διαζύγιο»

Το 1937 συμβιβάζεται με τη λογοκρισία του καθεστώτος Μεταξά και προσαρμόζει τους στίχους του. Ήταν τόσο πολύ δημοφιλής που στη μια από τις τρεις φορές που επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη και έδωσε συναυλία μαζεύτηκε για να τον ακούσει 50.000 κόσμος, στην πλατεία του Λευκού Πύργου. Γι αυτό γράφει το τραγούδι "Το 1912" στο οποίο υμνεί τη Θεσσαλονίκη ενώ παραδόξως ως τότε δεν είχε κάνει ούτε μια αναφορά σε κάποιο τραγούδι του για τον Πειραιά, την πόλη που ζούσε και δημιουργούσε. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου ερμηνεύει τραγούδια δικά του και του Σπύρου Περιστέρη με στίχους προσαρμοσμένους στο δοξασμένο ελληνοϊταλικό έπος (Γειά σας φανταράκια μας, Το όνειρο του Μπενίτο κ.α.)

Κατά τη διάρκεια των δύσκολων ετών της γερμανικής κατοχής πέθαναν οι μεγάλοι (και ασυμβίβαστοι) στηλοβάτες της ελληνικής ρεμπέτικης μουσικής Παναγιώτης Τούντας, Κώστας Σκαρβέλης, Γιοβάν Τσαούς, Βαγγέλης Παπάζογλου ο στενός συνεργάτης του Ανέστης Δελιάς και ο ερμηνευτής με τη συγκλονιστική φωνή Γιώργος Κάβουρας για τον οποίο ο Μάρκος Βαμβακάρης συνέθεσε το ομώνυμο τραγούδι. Ο Μάρκος Βαμβακάρης καταφέρνει και επιβιώνει. Το 1942 παντρεύτηκε για δεύτερη φορά την Ευαγγελία με την οποία απέχτησε 5 παιδιά εκ των οποίων 2 πέθαναν και από τ΄ άλλα τρία τον Βασίλη, τον Στέλιο και τον Δομένικο οι δύο τελευταίοι έγιναν γνωστοί μουσικοί.

Όμως ο θάνατος των παραπάνω μουσικών δεν έμελλε να αφήσει ανεπηρέαστη την πορεία του Μάρκου Βαμβακάρη. Έτσι μετά την απελευθέρωση και κατά την περίοδο 1948-1959 περνάει δύσκολες ώρες, καθώς η ελληνική μουσική βιομηχανία, τα ηνία της οποίας περνάνε σε χέρια ανθρώπων που ο Μάρκος Βαμβακάρης είχε βοηθήσει να αναδειχτούν φέρεται αχάριστα στον πρωτοπόρο του μπουζουκιού που θεωρείται «ξεπερασμένος». Oι κατευθύνοντες τη κοινή γνώμη με πρωτοστάτες τον Απόστολο Καλδάρα, το Στέλιο Χρυσίνη και άλλους ήθελαν να δώσουν στο Ελληνικό Τραγούδι το Ινδικό Στυλ κάτι τελείως ξένο με το στυλ του Μάρκου Βαμβακάρη.

Οι δισκογραφικές εταιρίες παύουν να τον καλούν για ηχογραφήσεις και τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα του αρνούνται τη συνεργασία. Περνάει σοβαρές περιπέτειες με την υγεία του (παραμορφωτική αρθρίτιδα στα δάχτυλα κάτι που τον δυσκολεύει να παίζει το μπουζούκι) και την οικονομική του κατάσταση (έφτασε στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης) ενώ αφορίζεται από την Καθολική Εκκλησία γιατί παντρεύτηκε δεύτερη φορά (με ορθόδοξο γάμο) (ο αφορισμός ήρθη το 1966). Ο Μάρκος Βαμβακάρης ξανακαταφέρνει και επιβιώνει αλλά και αποκαθιστά το πρόβλημα υγείας με ιαματικά λουτρά στην Ικαρία. Το 1954 (ξεχασμένος από τους περισσότερους) επισκέφτηκε τη Σύρο όπου έμεινε για ένα έτος και γνωρίζει την αποθέωση από τον κόσμο της Σύρου που δεν τον ξεχνά. Παίζει και τραγουδάει στην Ταβέρνα του Λιλή, στην Άνω Σύρο όπου γίνεται το αδιαχώρητο.

Αυτά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50, όταν μετά από πρωτοβουλία του Τσιτσάνη, η δισκογραφική εταιρία Columbia αποφασίζει να κυκλοφορήσει παλιά και καινούρια τραγούδια του Βαμβακάρη, τραγουδισμένα από τον ίδιο και από καλλιτέχνες όπως ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, η Καίτη Γκρέι, η Άντζελα Γκρέκα κ.ά. Το 1960 αρχίζει η «δεύτερη καριέρα», του όπως χαρακτηρίζεται από τον ίδιο.

Αναγνωρίζεται σαν η μεγαλύτερη φυσιογνωμία του ρεμπέτικου τραγουδιού με μπουζούκι

Ο Μάρκος Βαμβακάρης πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 1972 σε ηλικία 66 ετών συνεπεία νεφρικής ανεπάρκειας που δημιούργησε σακχαρώδης διαβήτης. Όπως δήλωσε ο ίδιος ο γιός του Μάρκου Βαμβακάρη, ο Δομένικος, σε γνωστή τηλεοπτική εκπομπή, για την κηδεία του πατέρα του η οικογένειά του αναγκάσθηκε να καταφύγει σε δάνειο προκειμένου να καλύψει τα έξοδα της κηδείας.

Το ροκ είναι ...

Το ροκ δεν είναι ηλεκτρικές κιθάρες και μπάντες που χτυπιούνται στην σκηνή, ούτε τα δυνατά τύμπανα και οι κραυγές, Ροκ δεν είναι ούτε τα σκισμένα παντελόνια, τα σκουλαρίκια, αυτά άλλωστε υπάρχουν σε κάθε είδους μουσική σήμερα.

Το Ροκ χαρακτηρίζει η στιχουργία. Ροκ είναι όπως αντιλαμβανόμαστε αυτά που
συμβαίνουν γύρω μας. Ροκ είναι οι αλήθειες που έχουμε μέσα μας και τα πιστεύω μας που μας κάνουν να αγωνιζόμαστε και να ελπίζουμε.

Είναι η έξοδος στο σκοτεινό τούνελ που χαρακτηρίζει τον άχρωμο τρόπο ζωής μας.
ΡΟΚ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ
ΡΟΚ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ
πως κάποτε όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.
Ροκ είναι να αγαπάς δυνατά, να φωνάζεις, να αντιδράς, να ζεις την κάθε στιγμή σου!

Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Βιογραφικό & δισκογραφία

Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου γεννήθηκε στις 26 Απριλίου του 1959 στον Τύρναβο. Κρατά ως σημαντικότερη ανάμνηση σήμερα το «άρωμα απ'το βρεγμένο χώμα» και τα παραδοσιακά τραγούδια που τραγουδούσαν στα χωράφια οι γονείς του.

Στη Θεσσαλονίκη σπουδάζει μηχανολόγος-μηχανικός ενώ στη συνέχεια υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στην Κοζάνη κάνοντας «αγρύπνιες» στα ταβερνάκια της πόλης.
Μετά το στρατό αρχίζει να ασχολείται με την κατασκευή μουσικών οργάνων όπως μπουζούκια, μπαγλαμάδες, τζουράδες και λαούτα.
Σήμερα ζει στη Λάρισα και ασχολείται αποκλειστικά με τη μουσική αφού εργάστηκε για χρόνια «στης ΔΕΥΑΛ τα χαρακώματα», ως εργολάβος δημοσίων έργων.
Είναι παντρεμένος και έχει δύο δίδυμα αγόρια, τον Κωνσταντή και τον Αριστοτέλη.
Ξεκινά γράφοντας στιχάκια. Στα 19 του πλησιάζει το Μάνο Λοΐζο προτείνοντάς του έξι από αυτά, «αδόκιμα και καθόλου καλά», όπως τα χαρακτηρίζει σήμερα. Η δουλειά του συνθέτη πάνω στα τραγούδια αυτά χάνεται με το θάνατό του το 1982 και η επικείμενη συνεργασία σταματά πριν ολοκληρωθεί.
Λίγα χρόνια αργότερα δίνει κάποια άλλα στιχάκια του στην Ελευθερία Αρβανιτάκη και στην Οπισθοδρομική Κομπανία, χωρίς όμως να δισκογραφηθούν.
Η πρώτη του παρουσία στο χώρο γίνεται τελικά μέσα από το διαγωνισμό Μουσικοί Αγώνες Κέρκυρας που διοργάνωνε ο Μάνος Χατζιδάκις. Ο διαγωνισμός ηχογραφήθηκε ζωντανά και κυκλοφόρησε ο δίσκος Κέρκυρα '82 - Αγώνες ελληνικού τραγουδιού - Τα 25 τραγούδια. Ο Θανάσης συμμετείχε με το τραγούδι Η χελώνα -ένα «περίεργον λαϊκό» σύμφωνα με την παρατήρηση του Μάνου Χατζιδάκι- που ερμήνευσε ο Πάνος Τσαπάρας.
Δύο χρόνια αργότερα, το Δεκέμβρη του 1984, θα κυκλοφορήσει ο δίσκος Διαίρεση του συνονόματού του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ο πασίγνωστος τώρα πια Μαύρος γάτος και ο Λεγεωνάριος είναι τα δύο τραγούδια, τους στίχους των οποίων υπογράφει ο Θανάσης.
Οι προσωπικές του δουλειές ξεκινούν τον Απρίλιο του 1993 με την Αγία Νοσταλγία σε παραγωγή Νίκου Παπάζογλου ενώ στην ενορχήστρωση συνέπραξαν, εκτός του Θανάση, ο Μανώλης Πάππος και ο Θανάσης Σοφράς. Ο Κοζανίτης Γιώργος Μιχαήλ έχει συνδράμει ερμηνευτικά σε έξι από τα τραγούδια του δίσκου όπου ο Θανάσης, εκτός από δικούς του στίχους, «ντύνει» μουσικά ένα ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου καθώς και τέσσερα ρουμπαγιάτ του Πέρση ποιητή Ομάρ Καγιάμ. Επίσης εδώ αρχίζει μια παράδοση που θέλει στους προσωπικούς δίσκους του Θανάση να συμμετέχουν και μέλη της οικογένειάς του: τα δίδυμα απαγγέλλουν την εισαγωγή στην Πάστα με κερασάκι.
Την ίδια χρονιά ο Θανάσης συμμετέχει με τους στίχους του στα τραγούδια Φάλτσος χρησμός και Να ρωτάς στον Κύκλο του Σωκράτη Μάλαμα.
Δυο χρόνια αργότερα, το Μάιο του 1995, κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος του Θανάση με τίτλο Στην Ανδρομέδα και στη Γη. Ο Σωκράτης Μάλαμας και η Μελίνα Κανά πλαισιώνουν τον Θανάση στο τραγούδι. Ο Σωκράτης έχει αναλάβει και την παραγωγή ενώ ενορχήστρωσε με τη βοήθεια του Στέργιου Γαργάλα και του Κώστα Θεοδώρου. Όπως και στην πρώτη δουλειά του Θανάση έτσι και τώρα η κυκλοφορία γίνεται από τη Lyra μέσω του label Στρόγγυλοι Δίσκοι του Νίκου Παπάζογλου.
Τον Οκτώβριο του 1996 ο Θανάσης επιλέγει τη Μελίνα Κανά ως κύρια ερμηνεύτρια του τρίτου του δίσκου Της αγάπης γερακάρης. Το τραγούδι Φεϊρούζ είναι αφιερωμένο στη μεγάλη Λιβανέζα τραγουδίστρια. Την ενορχήστρωση καθώς και την επιμέλεια παραγωγής -με τον ίδιο τον Θανάση- έχει αναλάβει και πάλι ο Κώστας Θεοδώρου.
Με τέσσερα δικά του στιχάκια (Παραβάτες, Του χρόνου η σκιά, Γράμμα, Στα χαρακώματα) -το τρίτο γραμμένο από κοινού με την Ελένη Τζούκα και το τέταρτο με τη Λιζέτα Καλημέρη- συμμετέχει στο δίσκο της τελευταίας με τίτλο Ζωή λαθραία που κυκλοφόρησε το 1997, σε μουσική Μιχάλη Χανιώτη.
Το 1998 το συγκρότημα Ashkhabad από το Τουρκμενιστάν συμμετέχει στην ηχογράφηση του τέταρτου προσωπικού δίσκου του Θανάση με τίτλο Λάφυρα με ερμηνεύτρια και πάλι τη Μελίνα Κανά. Η ενορχήστρωση μοιράστηκε στον Αντώνη Απέργη, στον Κώστα Θεοδώρου και στους ίδιους τους Ashkhabad.
Ο Βραχνός προφήτης, πέμπτος κατά σειρά δίσκος, κυκλοφορεί τον Ιούλιο του 2000 με συνεργάτες τον Μπάμπη Παπαδόπουλο (Τρύπες) και την πρόσφατα χαμένη Kora Michaelian (Nor Dar) στην ενορχήστρωση. Ο Γιάννης Αγγελάκας (Τρύπες) και η Λιζέτα Καλημέρη ερμηνεύουν τέσσερα από τα δώδεκα τραγούδια του δίσκου. Δύο τραγούδια είναι σε ποίηση Χρήστου Μπράβου. Το ένα από αυτά με τίτλο Α. Μάνθος μιλάει για τον ξακουστό στην εποχή του ληστή Θωμά Γκαντάρα. Αυτή τη φορά στο δίσκο την οικογένεια του Θανάση εκπροσωπούν η γιαγιά του, ο θείος του και η μητέρα του που τραγουδούν στις Γριές, ένα παραδοσιακό τραγούδι από την Ελασσόνα.
Παράλληλα συμμετέχει με δύο τραγούδια (Μια μάνα που 'χε ένα γιο και Η ουρά του αλόγου σε δικούς του στίχους και μουσική) στο δίσκο της Φένιας Παπαδόδημα Τραγουδώντας παραμύθια-Το μαντήλι της νεράιδας. Την ίδια χρονιά ο Σωκράτης Μάλαμας κυκλοφορεί το δίσκο του Ο φύλακας και ο βασιλιάς. Ο Θανάσης χαρίζει τα στιχάκια του στο Χαμένο ρούχο που κλείνει το δίσκο.
Το 2001 αυξάνει τις συμμετοχές του καθώς τον βρίσκουμε στο δίσκο του Νίκου Κυπουργού Τα μυστικά του κήπου. Εδώ ο Θανάσης υπογράφει το δίστιχο στο Μυστικό ενώ με τη μπουζουκομάνα του συνοδεύει τον Χρήστο Θηβαίο στο τραγούδι. Επίσης κάνει φωνητικά στο Τραγούδι του γάμου. Το Φεβρουάριο του 2001 ανέβηκε στο θέατρο Εμπρός η παράσταση Το ημερολόγιο της άμμου. Ο Θανάσης έγραψε τη μουσική που περιελάμβανε κάποιες μελωδίες που θα συναντούσαμε στον επόμενο δίσκο του, την Αγρύπνια (Κάλαντα, Να βγαίνεις απ' το όνειρο, Σ' αφήνω γεια).
Τον Απρίλιο του 2002 κυκλοφορεί η Αγρύπνια, έκτος δίσκος του Θανάση. Στην ενορχήστρωση συναντάμε και πάλι τον Μπάμπη Παπαδόπουλο ενώ ο Σωκράτης Μάλαμας και ο Νίκος Παπάζογλου αναλαμβάνουν με τον Θανάση το τραγούδι. Τα δίδυμα κάνουν την επανεμφάνισή τους μετά από καιρό απαγγέλλοντας τα Βαΐτικα κάλαντα. Ο Θανάσης βασίζει το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου σε ποίηση του Γάλλου ποιητή Tristan Corbiere ενώ άλλο ένα είναι εμπνευσμένο από το Βιβλίο της ανησυχίας του Πορτογάλου λογοτέχνη Fernando Pessoa. Μάλιστα στο τραγούδι Rua da bella vista οι μουσικοί του δίσκου αναφέρονται με πορτογαλικά ψευδώνυμα! Τέλος ένα τραγούδι είναι σε ποίηση Γιάννη Ζαρκάδη.
Το 2002 ολοκληρώθηκε και η ταινία του Νίκου Γραμματικού Ο Βασιλιάς για την οποία ο Θανάσης έγραψε τη μουσική. Το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς συμμετέχει στο δίσκο του Σωκράτη Μάλαμα Ένα δίνοντας τους στίχους στο τραγούδι Το πορφυρό ποτάμι. Τον Απρίλιο του 2003 συμμετέχει στο δίσκο της Σοφίας Παπάζογλου Όσα σου μοιάζουν με τους στίχους στο τραγούδι Ο ποταμός.
Επίσης, το Φεβρουάριο του 2004 κάνει πρεμιέρα από το ΚΘΒΕ το έργο του Φαμπρίς Μελκιό Η μοιρασιά του διαβόλου της οποίας τη μουσική έγραψε ο Θανάσης.
Η μπάντα των εξαιρετικών μουσικών που τον συνοδεύει βαφτίζεται "Λαϊκεδέλικα" και μαζί τους κυκλοφορεί τον πολυαναμενόμενο διπλό δίσκο με τις ζωντανές ηχογραφήσεις από τις συναυλίες στην Αθήνα (Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, Gagarin και Θέατρο Χώρα) τον Ιούνιο του 2004 με τίτλο-τι άλλο;- Τα ζωντανά.
Την ίδια χρονιά βγαίνει στις αίθουσες η μεγάλου μήκους ταινία του Στέργιου Νιζήρη Είναι ο θεός μάγειρας; με μουσική του Θανάση. Το Σεπτέμβριο του 2004, στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες, παρουσιάζεται ο Μυστικός Δείπνος, μια παράσταση χοροθεάτρου από την ομάδα Sine qua non πάλι σε μουσική του Θανάση.
Το Δεκέμβριο του 2005 κυκλοφορεί από τη Sony Music Ο Γαργαληστής, ένα μουσικό παραμύθι για παιδιά αλλά και τους γονείς τους. Το κείμενο, την μουσική και τους στίχους των τραγουδιών έγραψε ο Δημήτρης Μπασλάμ. Την αφήγηση της ιστορίας έχει κάνει ο Αντώνης Καφεντζόπουλος ενώ στα τραγούδια συμμετέχουν οι Σωκράτης Μάλαμας, Γιάννης Αγγελάκας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Φώτης Σιώτας, Γιάννης Χαρούλης και η Μάρθα Φριντζήλα. Ο Θανάσης ζωντανεύει με τη συμμετοχή του μικρές, μικρές, πολύ μικρές, μικρές πυγολαμπίδες.
Τον Απρίλιο του 2006, και αφού η εταιρεία του διστάζει για μεγάλο διάστημα να κυκλοφορήσει έναν «αντιεμπορικό» δίσκο, κυκλοφορεί η Βροχή από κάτω. Πρόκειται για ένα δίσκο με έντονη τη διάθεση του πειραματισμού πέρα από τις οικείες μουσικές και τραγουδιστικές φόρμες. Περιλαμβάνει κομμάτια από τις δουλειές του Θανάση στο θέατρο και τον κινηματογράφο (Η μοιρασιά του διαβόλου, Ο μυστικός Δείπνος, ο Βασιλιάς) και κάποια νέα τραγούδια. Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Κώστας Θεοδώρου με τον ίδιο το Θανάση. Εκτός από τους δικούς του στίχους διασκευάζει το ποίημα του Federico Garcia Lorca Άυπνη πόλη και χρησιμοποιεί τη φωνή του ποιητή Νίκου Καρούζου να διαβάζει στίχους του στο Σκύλο των άστρων. Συμπράττει στα φωνητικά η Μάρθα Φριντζήλα ενώ έχουμε παραδοσιακά οικογενειοκρατική εμφάνιση από τους δίδυμους γιους του στα κομμάτια Ό,τι δε μπόρεσε και Τώρα τέλος καθώς και από τη γιαγιά του Θανάση στον Τselnika.
Το Σεπτέμβριο του 2006 παρουσιάζεται, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, η ταινία Υγραέριο του Μπουγιάρ Αλιμάνι επενδεδυμένη με τη μουσική του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Η ταινία απέσπασε Εύφημο Μνεία, Βραβείο Τώνια Μαρκετάκη ΕΚΚ και Μνεία ΠΕΚΚ.
Το Νοέμβριο του 2006 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ και τη δισκογραφική εταιρία Lyra το βιβλίο και το αυθεντικό σάουντρακ της ταινίας της Λουκίας Ρικάκη ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΕ ( www.holdme.gr) όπου περιλαμβάνονται και δύο μουσικά θέματα του Θανάση Παπακωνσταντίνου, ένα εκ των οποίων θα χρησιμοποιηθεί και στον επόμενο δίσκο του με τίτλο Ο Διάφανος.
Τον Δεκέμβριο του 2006 κυκλοφορεί ένα ακόμη δίσκο με τίτλο Ο Διάφανος, σε δική του παραγωγή για πρώτη φορά, κάτω από τον διακριτικό τίτλο Αχός. Το ομώνυμο τραγούδι γράφτηκε μετά από ανάγνωση ποιημάτων του Cesar Vallejo. Ο δίσκος περιλαμβάνει 11 τραγούδια και δύο μουσικά θέματα ενώ ερμηνευτικά συμβάλλουν ο ίδιος ο Θανάσης και μέλη της οικογένειας του (κατά την γνωστή πια παράδοση), η Μάρθα Φριντζήλα, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Φώτης Σιώτας, ο Γεώργιος Bandoek Αποστολάκης, η Χορωδία Τσιούξιανης και η μικρή Βάσω. Η ενορχήστρωση έγινε συνολικά απ΄ όλους τους συμμετέχοντες κάθε φορά μουσικούς ενώ πολύ σημαντική κρίνεται και η προσφορά της ορχήστρας του υπερωκεάνιου «Μέγας Ανατολικός» και των μυγών από την περιοχή Αμυγδαλή Λάρισας. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο Μεταξοχώρι Αγιάς και σχεδόν όλα τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν «ζωντανά» - δηλαδή με τη σύμπραξη όλων των μουσικών και - σε μερικές περιπτώσεις - των ερμηνευτών, γεγονός που έδωσε ενέργεια και ζεστασιά στο τελικό αποτέλεσμα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος ο Θανάσης.
Τα ακούσματα του ποικίλλουν: από τα παραδοσιακά τραγούδια που πρωτογνώρισε στην «κοιλάδα των Τεμπών», πέρασε από τα ραδιοφωνικά καθιερωμένα του Τσιτσάνη, του Καλδάρα, του Καζαντζίδη, του Σαββόπουλου, την ποίηση του Μάρκου Βαμβακάρη. Τώρα πια ακούει τα πάντα με μεγαλύτερη αδυναμία στον Philip Glass. Ο Tom Waits, ο Leonard Cohen και ο Manu Chao συγκαταλέγονται στις προτιμήσεις του μαζί με την αραβική μουσική έτσι όπως τη γνώρισε από τη Feiruz, τα ινδικά τραγούδια με τη Shankar αλλά και τα τραγούδια της Σικελίας-Κάτω Ιταλίας με τη φωνή της Rosa Balistreri.
Ο ίδιος στους δίσκους και στις συναυλίες του συνηθίζει να παίζει με τη «χειροποίητη μακρυμάνικη μπουζουκομάνα» του, δώρο του Ισίδωρου Παπαδάμου από τους Χειμερινούς Κολυμβητές.




Thanasis Papakonstantinou (born April 26, 1959 in Tyrnavos) is a Greek singer-songwriter.He is married with two children. He studied Mechanical Engineering in Thessaloniki, which he practiced for a while, before he devoted himself exclusively to music. After military he had a spell of handcrafting traditional greek musical instruments. Now a Larissa resident, he has established himself as one of the most original and prolific people in the greek music scene. He writes music in the greek folk idiom, stemming from his own recollections of traditional songs his parents sang while working in the field, usually writes his own lyrics or uses poems. He has collaborated with numerous notable artists from the Greek music scene, such as Giannis Aggelakas, Melina Kana, Sokratis Malamas, Lizeta Kalimeri, Nikos Papazoglou.

Δισκογραφία
Προσωπικοί Δίσκοι



Αγία Νοσταλγία

1) Στις χαραυγές ξεχνιέμαι 8) Όνειρο
2) Επιτύμβιο 9) Τρία Ρουμπαγιάτ
3) Χέρια τρελαμένα 10) Διάφανες αυλαίες
4) Λύκος κακός 11) Ο καντηλανάφτης
5) Με το φεγγάρι πιες 12) Ο κομήτης του Χάλεϋ
6) Πάστα με κερασάκι 13) Αγία Νοσταλγία
7) Οργανικό

LYRA 4660

Απρίλιος 1993

Η ηχογράφηση έγινε άνοιξη και καλοκαίρι '92 στο στούντιο «Αγροτικόν», Κ. Τούμπα, Θεσσαλονίκη με ηχολήπτες τον Γιώργο Ξάνθη -κυρίως- και τον Χρήστο Μέγα.

Μίξη: Νίκος Παπάζογλου, Γιώργος Ξάνθης

Ενορχήστρωση: Θανάση Παπακωνσταντίνου με την πολύτιμη βοήθεια του Μανώλη

Η φωτογραφία του εξωφύλλου - λιθανάγλυφο από σπίτι της Κόνιτσας- είναι του Τάκη Τλούπα

Μανώλης Πάππος: λαγούτο, ούτι, μπαγλαμά, μαντολίνο, μπουζούκι (Επιτύμβιο), ακουστικό μπάσο (Επιτύμβιο)

Θανάσης Σοφράς: ακουστικό μπάσο

Βασίλης Καφούρος: ακορντεόν, πιάνο (Χέρια τρελαμένα)

Κώστας Βελλής: βιολί

Σωκράτης Μάλαμας: κιθάρα (Λύκος κακός), (Οργανικό)

Κατερίνα Παπαδοπούλου: μπεντίρ (Τρία Ρουμπαγιάτ), ζίλια (Οργανικό)

Νίκος Χασάπης: κρουστά (Με το φεγγάρι πιες), (Διάφανες αυλαίες)

Κώστας Βόμβολος: ακορντεόν (Ο καντηλανάφτης)

Γιώργος Δεληγιάννης: καβάλι (Τρία Ρουμπαγιάτ), φλογερίτσα (Με το φεγγάρι πιες)

Θανάσης Παπακωνσταντίνου: μπουζουκομάνα, μπουζούκι, κομπολόι-ποτήρι (Οργανικό), (Ο καντηλανάφτης), τζουραδάκι (Στις χαραυγές ξεχνιέμαι)

* Η μακρυμάνικη μπουζουκομάνα -κατασκευή του Ισίδωρου Παπαδάμου- με το χαρακτηριστικό της ηχόχρωμα, με οδήγησε σε μερικά απ' τα πιο καλά μου τραγούδια.


Βραχνός προφήτης

1) Ήμερος ύπνος 7) Οι γριές (intro)
2) Όταν χαράζει 8) Οι γριές
3) Παλιά πληγή 9) Άτμαν
4) Α. Μάνθος 10) Ούτε τριγμός, ούτε λυγμός
5) Πεχλιβάνης 11) Σαμπάχ
6) Οι τρεις ανθοί 12) M81

LYRA 4969

Ιούλιος 2000

Επιμέλεια παραγωγής: Μπάμπης Παπαδόπουλος, Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ηχογράφηση: Studio Μagnanimus, Θεσσαλονίκη

Ηχοληψία-μίξη: Τίτος Καργιωτάκης, Χρήστος Χαρμπίλας

Ο Κώστας Παρίσης ηχογράφησε στο Studio Praxis τα τραγούδια Α. Μάνθος και Μ81

Digital mastering: Χρήστος Χαρμπίλας, Τίτος Καργιωτάκης

Χάραξη: Θοδωρής Χρυσανθόπουλος - Fabel Sound

Φωτογραφία εξωφύλλου: Τάκης Τλούπας

Σχεδιασμός έκδοσης: Γιώργος Βαβυλουσάκης, Κώστας Βαβυλουσάκης

Ο Γιάννης Αγγελάκας συμμετέχει με την άδεια της Virgin



Αγρύπνια

1) Αγρύπνια 8) Rua da bella vista
2) Σ' αφήνω γεια 9) Κάλαντα
3) Άδειοι τόποι 10) Αγία Νοσταλγία
4) Liquid 11) Δρομέας
5) Τειρεσίας 12) Να βγαίνεις απ' το όνειρο
6) Έργο Αρ.1 σε Mlb για τσεκούρι και τηλεόραση 13) Άστρο του πρωινού
7) Ενύπνιο

Ευχαριστώ θερμά τον Alvaro de Campos και την παρέα του που μετουσίωσαν σε τραγούδι την αίσθηση που αποκόμισα διαβάζοντας το Βιβλίο της Ανησυχίας. Επίσης ευχαριστώ τους: Βαγγέλη Ζέλκα, Γιάννη Πειραλλή και Μιχάλη Κοτσυφάκη.

Θ.Π.

LYRA 5001

Απρίλιος 2002

Παραγωγή: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ Α.Ε.

Επιμέλεια παραγωγής: Μπάμπης Παπαδόπουλος, Τίτος Καργιωτάκης, Χρήστος Χαρμπίλας, Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Ενορχήστρωση: Μπάμπης Παπαδόπουλος σε συνεργασία με τους μουσικούς

Ηχοληψία-μίξη*: Τίτος Καργιωτάκης, Χρήστος Χαρμπίλας

Digital mastering: Χρίστος Χατζηστάμου - Athens Mastering

*Ο κύριος όγκος των ηχογραφήσεων έγινε στο «Αγροτικόν» του Νίκου Παπάζογλου, ενώ η μίξη, στο «Magnanimus» του Γιώργου Πεντζίκη

Φωτογραφίες εξωφύλλου και ενθέτου: Ingo Duennebier

Artwork: Φωτεινή Καριωτάκη

DTP: ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΝ


Τα ζωντανά

1) Αγρύπνια 11) Α. Μάνθος
2) Σαμπάχ 12) Κάλαντα
3) Στη φωτιά 13) Όνειρο
4) Ούτε τριγμός, ούτε λυγμός 14) Παλιά πληγή
5) Ήμερος ύπνος 15) Οι γριές
6) Ενύπνιο 16) Βάλε κρασί (ορχηστρικό)
7) Να βγαίνεις απ΄το όνειρο 17) Έρημα κορμιά
8) Σ'άφήνω γεια 18) Βάρκα μου μπογιατισμένη
9) Rua da bella vista 19) Άστρο του πρωινού
10) Τειρεσίας 20) The guns of Brixton

LYRA Cd 1050

Ιούνιος 2004

Παραγωγή: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ Α.Ε.

Ενορχήστρωση: Μπάμπης Παπαδόπουλος - "λαϊκεδέλικα"

Τους "λαϊκεδέλικα" αποτελούν οι:

Μπάμπης Παπαδόπουλος (κιθάρες)

Αλέξης Αποστολάκης (τύμπανα)

Γιώργος Μπαντούκ (κιθάρες, πλήκτρα, μπάσο, φυσαρμόνικα)

Δημήτρης Μπασλάμ (ακουστικό μπάσο)

Δημήτρης Μυστακίδης (ακουστική κιθάρα, λαούτο)

Φώτης Σιώτας (βιολί, πλήκτρα, φωνή)

Παντελής Στόικος (τρομπέτα, μελόντικα)

Φωτογραφίες εξωφύλλου και ενθέτου: Ingo Duennebier

Artwork: Φωτεινή Καριωτάκη

DTP: Αργυρώ Σύριγγα - Πολύτροπον

Διαχωρισμοί - Εκτύπωση: Μιχάλης Ορφανός

Ηχογράφηση, μίξη, επιμέλεια παραγωγής: Τίτος Καργιωτάκης, Χρήστος Χαρμπίλας

Βοηθός ηχολήπτη και κουρδιστής: Βαγγέλης Φιλαΐτης-Χαχόλος

Οι ηχογραφήσεις έγιναν: - Στο "Γυάλινο μουσικό θέατρο" το Μάρτιο '03 - Στο "Gagarin" τον Οκτώβριο '03 - Στο θέατρο "Χώρα" το Φεβρουάριο και Μάρτιο '04.

Η μίξη έγινε στα Αλτσχάιμερ στούντιος και στο Studio Magnanimus στη Θεσσαλονίκη.

Digital Mastering: Χρίστος Χατζηστάμου - Athens Mastering

Ευχαριστούμε τους: Γ. Κωστόπουλο, Γ. Πειραλή, Μ. Κοτσυφάκη



Οι πρώτες ηχογραφήσεις


1) Το ματσιφτάρι
2) Απόψε
3) Σώμα που χορεύεις
4) Η λάθος μοιρασιά
5) Άτμαν

Σημείωμα του θανάση Παπακωνσταντίνου για το cd:

Nα κυκλοφορώ πρωτόλειες ηχογραφήσεις - τα ονομαζόμενα και demo (ίσως από το δαίμων) - είναι σαν να βγαίνω βόλτα στην πλατεία με το σώβρακο. Kι αυτό γιατί εκείνες τις στιγμές των πρώτων ηχογραφήσεων με διακατέχει μια αφέλεια, ανεξάρτητα από την πρόοδο της ηλικίας μου.

Γιατί το κάνω λοιπόν;

Πρώτα, γιατί είμαι μανούλα στην αυτοαποκαθήλωση.

Kι ύστερα, γιατί θέλω να βάλω σε δοκιμασία την εξαιρετική σχέση που έχει αναπτυχθεί μ' αυτούς που μ' ακούνε. Mια σχέση αντέχει όταν γουστάρεις τον άλλο όχι μόνο καλλωπισμένο αλλά ακόμα κι όταν είναι με την τσίμπλα στο μάτι.

Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Υ.Γ.: Πρέπει να ευχαριστήσω όλους τους αφανής ήρωες που με βοήθησαν στις πρώτες ηχογραφήσεις για πάνω από 20 χρόνια. Ιδιαίτερα το Χριστόφορο Ρίζο και το Θανάση Κεφάλα.



Συλλογή ΔΙΦΩΝΟ (Difono 0020-2)

Δεκέμβριος 2005

Παραγωγή: ΑΧΟΣ / Θεοφανώ Εξάρχου

Σχεδιασμός Εξωφύλλου: Λίζα Λυκίδου

Mastering: Χρήστος Χατζηστάμου

Ευχαριστούμε την δισκογραφική εταιρία ΛΥΡΑ για την συνεργασία.


Η βροχή από κάτω

1) Ό,τι δεν μπόρεσε 8) Η βροχή από κάτω
2) Βάλια Κάλντα 9) Το όνειρο της σκιάς
3) Ο σκύλος των άστρων 10) Τα μολύβια
4) Ορυχεία 11) Ο Tselnikas
5) Άϋπνη πόλη 12) Ο Satie στη Χιμάρα
6) Μου ‘κλασες τ’ αρχίδια κύριε Μοίραρχε 13) Τώρα τέλος
7) Sara 14) κι άλλη Άϋπνη πόλη

Ευχαριστώ: την κυρία Μεϊμαράκη-Καρούζου, την Μαρία Ευσταθιάδη, τον Θοδωρή Μανίκα, τον Νίκο Διονυσόπουλο, τον Κώστα Βραχνό, τον Μάνο Χαμηλάκη, την Μάρθα Φριντζήλα και τον Παντελή Στόϊκο για την φιλική συμμετοχή του.

ΘΠ

Χρησιμοποιήθηκε υλικό από:

•Νίκος Καρούζος "ομορφαίνω τη μέρα" από τα ποιήματα "Σύντομον" και "Credo". Παραγωγή Ιπτάμενοι Δίσκοι

•Γιώργος Κωνσταντινίδης - Δημήτρης Κιτσιούλης "Ουρλιάζωντας με τους λύκους". Ιδιωτική ηχογράφηση

•Μάρθα Φριντζήλα, από ιδιωτική ηχογράφηση



LYRA 1086

Μάρτιος 2006

Παραγωγή: Εταιρία Γενικών Εκδόσεων Α.Ε

Επιμέλεια παραγωγής: Αχός

Ηχοληψία: Τίτος Καργιωτάκης, Χρήστος Χαρμπίλας (2,7 και μέρος των 3,11,5,10) στο studio Magnanimus. Θανάσης Παπακωνσταντίνου (1,9,12 και μέρος των 3,4,11,5,8,6,10) στο σπίτι του καθώς και στο "zen einai" studio του Κώστα Θεοδώρου. Κώστας Στρατηγόπουλος (8,11,13) στο Red House Studio

Μίξη : Τίτος Καργιωτάκης - Χρήστος Χαρμπίλας στο studio Magnanimus

Digital mastering: Χρίστος Χατζηστάμου - Athens Mastering

Artwork: Μάνος Χαμηλάκης - Μάρθα Φριντζήλα

Διαχωρισμοί - εκτύπωση: M. Ορφανός

Φωτογραφίες: Kώστας Θεοδώρου


Διάφανος

1) Διάφανος 8) Αερικό
2) Περσεφόνη; 9) 360 ΧΛΜ
3) Στην Αμερική 10) You, The_Universe
4) Πες μου κάτι 11) Στην Κοιλάδα των Τεμπών
5) Οι μύγες βαλσαμώνονται με βαλς 12) Βασιλιάς
6) Το Κομμωτριάκι 13) Η Μοσχαροκεφαλή
7) Τα παξιμάδια


ΧΟΡΩΔΙΑ ΤΣΙΟYΞΑΝΗΣ

Περνώντας από το Αρχοντικό Σουλιώτη στο Μεταξοχώρι κάποιος μπορεί να πληροφορηθεί για πολλά μικρά κρυφά επεισόδια της ιστορίας του κάμπου της Αγιάς - να διαβάσει, για παράδειγμα, για την όμορφη Βενετσιάνα πριγκίπισσα Κάρλα που έδωσε το όνομά της στην αποξηραμένη, πια, λίμνη, καθώς και για το κάστρο που οι Βενετοί έχτισαν στην περιοχή. ?Όμως η περιοχή κρατάει κι άλλα μυστικά για το τι άφησαν οι Βενετοί εκεί, όπως την περίφημη χορωδία των Βενετών μαστόρων που έπλασε μια μακρόχρονη τοπική παράδοση και ευθύνεται για τη δημιουργία χορωδιών στα γύρω χωριά. Απρόσμενα, σχεδόν κατά λάθος, ανακάλυψα μια χορωδία που κρατούσε με περηφάνια το αυθεντικό όνομα του χωριού της και παρουσίαζε μια ιδιότυπη εκδοχή του μπελκάντο, μπολιασμένη με το ελεύθερο πνεύμα της περιοχής - μπελκάμπο, όπως και οι ίδιοι το αποκαλούν. Απλοί και ανεπιτήδευτοι άνθρωποι όλοι τους. Yπεράνω χρημάτων, αφού το μόνο που ζήτησαν ήταν άνθη από την αγαπημένη τους Μελιβοία (άλλη μια παλιά παράδοση του κάμπου, όπως αργότερα έμαθα) και με απροσδόκητες φωνητικές δυνατότητες. Με ξεχωριστή χαρά τους παρουσιάζω στην πρώτη τους συμμετοχή σε ηχογράφηση.

Βάιος Αθανασούλας, μουσικολόγος


LYRA 1103

Δεκέμβριος 2006

Η ενορχήστρωση έγινε συλλογικά από τους συμμετέχοντες μουσικούς

Διεύθυνση παραγωγής: Φανή Εξάρχου

Ηχοληψία, μίξη, mastering: Χρήστος Μέγας στο studio ΑΧΟΣ

Τransfering: Χρίστος Χατζηστάμου

Σχεδιασμός εντύπου, ARTwork: Μάνος Χαμηλάκης

Αγγλικοί υπότιτλοι: Α.Α.Crosse

Φωτογραφία Θανάση: Ιάκωβος Χατζησταύρου

Διαχωρισμοί, εκτύπωση: Μ. Ορφανός

2006 ΑΧΟΣ κατόπιν αδείας LYRA ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ Α.Ε.

Νίκος Παπάζογλου - Βιογραφικό & δισκογραφία

«Τραγούδια που σου γλυκαίνουν το αυτί».
Τα μισά από τα καλύτερα τραγούδια που ακούσαμε τα τελευταία είκοσι χρόνια ήταν δικά του. Σε κάθε συναυλία του γίνεται το αδιαχώρητο. Δημιούργησε «σχολή»
με το ύφος του, τη γνωστή σχολή της Θεσσαλονίκης. Μιλάμε για τον τύπο με το κόκκινο μαντήλι, τον «ινδιάνο» της ελληνικής μουσικής, Νίκο Παπάζογλου.
Από τα γνήσια παιδιά της Μακεδονίας ο Νίκος Παπάζογλου, γέννημα θρέμμα Θεσσαλονίκης. Από εκεί ξεκινά τη συστηματική του απασχόληση με τη μουσική στα τέλη της δεκαετίας του '60.
Σε ένα μικρό στούντιο γράφει τα πρώτα του τραγούδια και κάποια από αυτά τραγουδιούνται από τον Πασχάλη, τον οποίο αντικατέστησε στους OLYMPIANS για να κάνει τη στρατιωτική του θητεία!Οι αρχές της δεκαετίας του '70 τον βρίσκουν στο Aachen της Γερμανίας με το Σαλονικιώτικο συγκρότημα ZEALOT (ΖΗΛΩΤΗΣ). Κάνει προσπάθειες να προωθήσει τη δουλειά του στον ευρωπαϊκό χώρο και ηχογραφεί κάποια κομμάτια στο Μιλάνο.
Επιστρέφει στα πάτρια εδάφη το 1976. Το 1977 συμμετέχει στην παράσταση "Αχαρνής ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια", γεγονός που τον φέρνει σε επαφή με τους Διονύση Σαββόπουλο και Μανώλη Ρασούλη. Με αφορμή αυτή την παράσταση κυκλοφορεί ο ομώτιτλος δίσκος στον οποίο επίσης συμμετείχε.
Δυο χρόνια μετά, οι τρεις τους και ο Νίκος Ξυδάκης δημιουργούν αυτό που έμελλε να αφήσει σφραγίδα στη νεοελληνική μουσική σκηνή, το δίσκο "Η εκδίκηση της Γυφτιάς" με την χαμογελαστή εικόνα του Νίκου σε πρώτο πλάνο.
"Τρελλή κι αδέσποτη", "Κανείς εδώ δεν τραγουδά" και άλλα έντεκα κομμάτια που αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν όσο λίγα.
Εχει ήδη με προσωπική εργασία και μεράκι "οικοδομήσει" το στούντιο του στην Κάτω Τούμπα, το γνωστό ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ το οποίο γίνεται γι' αυτόν εργαλείο δημιουργίας μερικών από τα καλύτερα τραγούδια της τελευταίας εικοσαετίας στην Ελλάδα.
Έπεται λοιπόν συνέχεια, το 1979 με το "ΔΗΘΕΝ" των Ξυδάκη - Ρασούλη, στο οποίο τραγουδά μαζί με τον Δημήτρη Κοντογιάννη και τη Σοφία Διαμαντή.
Το 1983 πραγματοποιεί μερικές εμφανίσεις στο ΖΟΟΜ στην Αθήνα με την "Ταχεία Θεσσαλονίκης" που δεν είχαν την αναμενόμενη από το κοινό ανταπόκριση.
Την ίδια χρονιά συγκεντρώνει ότι είχε βγάλει από το πλούσιο υλικό της ψυχή του σε μελωδία με στίχο στο γνωστό σε όλους μας δίσκο "ΧΑΡΑΤΣΙ". Με αυτή τη δουλειά δεν κάνει απλά μια ακόμα έκπληξη αλλά σφραγίζει την ελληνική μουσική των νεότερων χρόνων. Δίσκος σταθμός, "επηρεάζει" αρκετούς νεότερους τραγουδοποιούς και σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους που κυκλοφορεί ο Παπάζογλου αργότερα, δημιουργείται η "σχολή της Σαλλονίκης", το "ρεύμα Παπάζογλου"... Ο χαρακτηρισμός αφορά καλλιτέχνες που ακολουθούν τα χνάρια του και διδάσκονται από το ύφος του.
Στο "ΧΑΡΑΤΣΙ" ο Νίκος παντρεύει τη ροκιά με το "αχ", το μπαγλαμαδάκι με την ηλεκτρική κιθάρα και το τσέλο με το μπουζούκι σε ένα εκπληκτικό άκουσμα, αποδεικνύοντας πως ότι είναι γνήσιο δεν έχει όρια και κανονισμούς.
Στο εσωτερικό αυτής της δουλειάς ο ίδιος σημειώνει:
"Η μουσική μας παιδεία, αν μπορεί να ονομαστεί έτσι, είναι ένας κυκεώνας και φαίνεται αυτό στη μουσική που συνθέτουμε, φαίνεται και στις επιλογές μας όταν η ανάγκη και η ευκολία μας θέτουν μπροστά σε εκβιαστικά διλήμματα, οπόταν και αναγκαζόμαστε να πάρουμε θέση. Πάντως όποια απόφαση και να πάρουμε, προδίδουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, γιατί τα ετερόκλητα μας συνιστούν. Η αγάπη είναι ισχυρότερο πράγμα από τη διαφορά, το ζήτημα είναι να συγκεράσουμε τις μουσικές μας αντιθέσεις, που είναι και οι δικές μας αντιθέσεις, σ' ένα μεικτό και νόμιμο μουσικό είδος".
Το μήνυμα του Νίκου βρήκε χιλιάδες αποδέκτες, αν κρίνει κανείς το γεγονός ότι εκτός από την αρχική κυκλοφορία του, επανακυκλοφορεί στην αγορά (cd) το 1988 και το 1996!
Είκοσι χρόνια μετά και το κλασσικό τραγούδι "ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ" στάζει μέλι, αγαπιέται, σκούπιζει δακρυσμένα μάγουλα και σιγοτραγουδιέται ακόμα με το ίδιο πάθος.
Όπως επίσης ο "Υδροχόος", "Λεμόνι στην πορτοκαλιά" του Μανώλη Ρασούλη και της Βάσως Αλαγιάννη, το "Χαράτσι" του Σιμώτα (στίχος) και τα "Καρυάτιδα", "Στάλα-στάλα", "Με το τραγούδι", "Ευχή", "Χθες βράδυ", "Πέρασα έτσι", "Χτυπάει τηλέφωνο".
Εκτός όμως από τις προσωπικές του δουλειές, τον συναντάμε στη "Ρεζέρβα" (1984) και στο "Ζήτω το ελληνικό τραγούδι" (1986) του Σαββόπουλου. Επίσης στο "Πότε Βούδας πότε Κούδας" δίσκος του Μ. Ρασούλη (1986) όπου τραγουδά το ομότιτλο κομμάτι. Αλλά και στο "Σείριο υπάρχουνε παιδιά" του Χατζιδάκη το 1988.
Στο δίσκο "Ολοι δικοί μας είμαστε" με τους Μ. Ρασούλη, Χ. Νικολόπουλο και Π. Τερζή και στο "Σκόρπια 1" του Μ. Ρασούλη με τη Γλυκερία.
Παράλληλα κυκλοφορούν και οι δικοί του δίσκοι "ΜΕΣΩ ΝΕΦΩΝ" το 1986 και "ΣΥΝΕΡΓΑ" το 1991. Την ίδια χρονιά 30 Σεπτέμβρη 1991 ηχογραφεί και κυκλοφορεί την "ΕΠΙΤΟΠΙΟΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ" από το θέατρο του Λυκαβηττού.
Διαχρονικές σιωπηλές επιτυχίες, τα τραγούδια των δίσκων του, "Ένα κι ένα", "Ο μοναχός ο άνθρωπος", "Στη ρωγμή του χρόνου", "Φύσηξε ο Βαρδάρης", "Καλημέρα", "Είναι αργά", "Απόψε σιωπηλοί", "Δεν είμαι ποιητής", "Νυκτερινό Α' και Β'", "Όμως εγώ", "Μάτια μου" και τόσες άλλες.
Το 1995 κυκλοφορεί το "ΟΤΑΝ ΚΥΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΠΑΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΥΡΟΥΔΑ" (πουρούδα: στα κυπριακά το κλάξον του ποδηλάτου).

Όλες οι δουλειές του έχουν ηχογραφηθεί στο ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ με την ετικέτα "Στρόγγυλοι δίσκοι".
Άξιες αναφοράς είναι και οι συνεργασίες του (στις περισσότερες είχε την επιμέλεια) με το Μανώλη Λιδάκη, τη Γλυκερία, τη Χορωδία Αιγαίου, τη Σαραγούδα Γιασεμή, τους Παλαιολόγους, το Λουδοβίκο των Ανωγείων, τη Νένα Βενετσάνου, τη Λιζέτα Καλημέρη, την Κατερίνα Σιαπάντα, τη Όλγα Δεραινίτη κ.α.
Ο Νίκος στηρίζει τη μουσική με το δικό του τρόπο, δίνοντας ευκαιρίες σε καλλιτεχνικά διαμάντια σαν τον Σωκράτη Μάλαμα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τις Μικρές Περιπλανήσεις, τον Ορφέα Περίδη, τη Μελίνα Κανά και αρκετούς άλλους.

Η λεγόμενη «σχολή θεσσαλονίκης» είναι ουσιαστικά η «σχολή Παπάζογλου». Εκείνος άνοιξε το δρόμο, για να ακολουθήσουν όλοι οι υπόλοιποι. Κανείς δεν ξέρει τι μέλλον θα είχαν ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ορφέας Περίδης, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, οι Μικρές Περιπλανήσεις, ο Γιάννης Μήτσης, η Μελίνα Κανά και τόσοι άλλοι, αν δεν τολμούσε πρώτος ο Παπάζογλου.
Του ανωτέρω απόδειξη είναι οι δίσκοι "ΑΓΡΥΠΝΙΑ", "Η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ", "Ο ΧΑΣΟΜΕΡΗΣ", "ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΥΝΕΝΤΗ", "ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ", "ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ"...
Όλα αυτά τα χρόνια, υποστηρίζει τις μουσικές του δημιουργίες με ένα τρόπο που άλλοι καλλιτέχνες δε θα τολμούσαν φοβούμενοι το ρίσκο.
Τα καλοκαίρια μαζί με τους συνεργάτες του, το γκρουπ "Λοξή Φάλαγγα" οργώνει την Ελλάδα δίνοντας συναυλίες. Συνήθως επισκέπτεται ξεχασμένες από τους πολλούς περιοχές, δίνοντας τη δυνατότητα για πραγματική διασκέδαση σε ανθρώπους που ζουν μακριά από τις μεγαλουπόλεις. Το αποτέλεσμα των εμφανίσεων είναι πάντα το ίδιο. Σε όποιο χώρο και αν επιλέξει να εμφανιστεί δημιουργείται το αδιαχώρητο και ο κόσμος δείχνει την αγάπη του για το γνήσιο τραγούδι.
Αποφεύγει να εμφανίζεται στην τηλεόραση και δεν δίνει συνεντεύξεις χωρίς ουσιαστικό λόγο. Λίγοι καλλιτέχνες δείχνουν στη μουσική το σεβασμό με τον οποίο εκφράζεται ο Παπάζογλου. Ψύχραιμη, ήρεμη και ουσιώδης προσωπικότητα, πρότυπο και δάσκαλος (χαρακτηρισμούς τους οποίους ο ίδιος δεν πολυσυμπαθεί) για πολλούς νεότερους που θέλησαν να βαδίσουν στα χνάρια του.
Η φωνή του είναι προικισμένη με ιδιαίτερη χαρακτηριστική χροιά. Βαθύς λυγμός το άκουσμά της, τραγουδοποιός που νιώθει ό,τι με μελωδία ξεστομίζει. Η πορεία και το ύφος του πιστοποιούν όχι απλά τη γνησιότητά του, αλλα μας μαθαίνουν πως τα τραγούδια που είναι αληθινά, αγγίζουν την ψυχή μας χωρίς επεξεργασία και υστερίες.

Σήμερα ζει έξω από τη Θεσσαλονίκη, σε ένα μεγάλο κτήμα κάπου ανάμεσα στο Πανόραμα και τη Θέρμη, με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Μιλάει με τα άλογά του, φροντίζει τα λουλούδια του και καταγράφει όπου πάει παραδοσιακά τραγούδια. Πίνει μόνο με καλούς φίλους, χαμογελάει, γράφει τραγούδια που μιλάνε για πράγματα απλά και αληθινά που αφορούν όλους μας. Αποχωρίζεται την πόλη του μονάχα όταν συνοδοιπορεί με τη "Λοξή Φάλαγγα" για να μας χαρίζει τις καλοκαιρινές ανά την Ελλάδα συναυλίες του.


Δισκογραφία


1 ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ / ΜΕΣΩ ΝΕΦΩΝ

2 ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ / ΟΤΑΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΠΑΙΞΕ ΤΗΝ ΠΟΥΡΟΥΔΑ

3 ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ / ΣΤΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟ

4 ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ / ΧΑΡΑΤΣΙ

5 ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΥΝΕΝΤΗ / ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

6 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΦΥΡΙΔΗΣ / ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ - ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ - ΜΑΡΙΑ ΘΩΙΔΟΥ TANER AKYOL

7 ΓΛΥΚΕΡΙΑ / ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΚΙ ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΕΣ

8 ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ / ΑΧΑΡΝΗΣ

9 ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ / Η ΡΕΖΕΡΒΑ

10 ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ / ΣΑΒΒΟΡΑΜΑ - (ΘΕΑΤΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ-ΖΩΝΤΑΝΗ ΗΧΟΓ. ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ)

11 ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ / ΑΓΡΥΠΝΙΑ

12 ΚΑΛΑΝΤΑ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ / ΣΑΣ ΤΑ ΠΑΝ ΑΛΛΟΙ ΤΣΙΑΜΟΥΛΗΣ ΑΗΔΟΝΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΥΦΑΝΤΗΣ

13 ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΝΩΓΕΙΩΝ / ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ

14 ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ / Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΤΟΝ Κ.ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΘΑΡΘΗ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ

15 ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ / ΠΕΤΡΟΣ ΒΑΓΙΟΠΟΥΛΟΣ / ΠΟΤΕ ΒΟΥΔΑΣ ΠΟΤΕ ΚΟΥΔΑΣ

16 ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ / ΤΑ ΣΚΟΡΠΙΑ

17 ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ / ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ / ΟΛΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ

18 ΝΙΚΟΣ ΚΥΠΟΥΡΓΟΣ / ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ - (OST)

19 ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ / ΤΑ ΔΗΘΕΝ - (ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ)

20 ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΑΚΗΣ / ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ / Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΑΣ / ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ

21 ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ / ΦΙΛΟΙ ΚΙ ΑΔΕΛΦΟΙ

22 ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ / ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

23 2005 Μά'ισσα Σελήνη