Chatanooga Choo Choo




Κλασσικό τραγούδι της εποχής του σουίνγκ, που έντυνε μουσικά την κωμωδία του Μπρους Χάμπερστον «San Valley Serenade». Γράφτηκε το 1941 από τους Μακ Γκόρντον και Χάρι Γουόρεν, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους με τραίνο από τη Νέα Υόρκη στην πόλη Τσατανούγκα του Τενεσί. Πηγή έμπνευσής τους ήταν η μικρή και κομψή ατμομηχανή του τραίνου με τους ρυθμικούς της ήχους, που σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο του σταθμού της Τσατανούγκα.



Το τραγούδι ηχογραφήθηκε στις 7 Μαΐου 1941 κι έγινε αμέσως επιτυχία από την Ορχήστρα του Γκλεν Μίλερ, που εκείνη την περίοδο βρισκόταν στον κολοφώνα της δόξας της. Ερμηνεύεται από τον σαξοφωνίστα της ορχήστρας Τεξ Μπένεκι, με τη συνοδεία της Πόλα Κέλι και του φωνητικού συγκροτήματος The Modernaires.



Το «Chatanooga Choo Choo» έμεινε στην ιστορία και για το γεγονός ότι υπήρξε το πρώτο ηχογράφημα, στο οποίο απενεμήθη χρυσός δίσκος από τη μουσική βιομηχανία των ΗΠΑ. Μέσα σε λίγους μήνες από την κυκλοφορία του είχε ξεπεράσει σε πωλήσεις το ασύλληπτο για την εποχή νούμερο των 1.200.000 αντιτύπων.



Η τελετή απονομής στους συντελεστές του τραγουδιού έγινε στις 13 Φεβρουαρίου, κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής εκπομπής από την εταιρεία RCA-Victor. Προς επιβεβαίωση της παροιμίας «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός», ο δίσκος - βραβείο ήταν απλός επίχρυσος, όπως συμβαίνει και στις μέρες μας.